Müəllif: Çingiz Məmmədov Bakı
Keçmiş 6 Sovet respublikasının Aİ ilə tərəfdaşlıqda nə qədər qərarlı olduğunu göstərən Vilnüsdəki "Şərq tərəfdaşlığı" sammiti artıq başa çatıb. Bəs, Azərbaycanın avrointeqrasiya perspektivləri necədir? Ərazi bütövlüyü və xalqların öz müqəddəratlarını təyinetmə hüququ kimi prinsiplər əsasında münaqişələrin, xüsusilə də Dağlıq Qarabağ konfliktinin həlli nə dərəcədə mümkünsüzdür? Bütün bu sualları “R+”la söhbəti zamanı Romanın LUİS-Qvido Karli Beynəlxalq Universitetinin fəxri professoru Natalino Ronzitti cavablandırıb.
- Cənubi Qafqaz respublikalarının yetərincə müxtəlif xarici si-yasi kursu var. Qərbə meyillənmiş xarici siyasət hansı üstünlüklər verə bilər?
- Soyuq müharibə hələ 80-ci illərin sonunda başa çatıb. Odur ki, iki ideologiya arasında seçim etmək artıq gündəmdə deyil. Qərb demokratiya, insan haqları kimi dəyərlərə əsaslanır və bu dəyərlər hər kəs, o cümlədən də Cənubi Qafqaz ölkələrinin də əsas dövlət siyasətinə çevrilməlidir. Bu ölkələrdən ikisi Sülh naminə tərəfdaşlıq proqramı vasitəsilə NATO ilə əməkdaşlıq edir, Gürcüstan isə Şimali Atlantika alyansına üzv olmağa cəhd göstərir. ATƏT-in prinsiplərinə görə xarici siyasət hər bir dövlətin azad seçimi əsasında müəyyənləşdirilməlidir. Digər vacib amil isə Avropa İttifaqı və onun qonşuluq siyasəti, assosiasiya barədə anlaşmanın əldə olunmasıdır.
- Aydındır ki, Cənubi Qafqaz coğrafi mövqeyi, enerji ehtiyatları və digər məqamlarıyla Qərbin strateji maraqları dairəsinə daxildir. Siz Aİ-nin bu bölgədəki siyasətini necə dəyərləndirərdiniz?
- Vilnüs sammiti göstərdi ki, Aİ ilə Cənubi Qafqaz ölkələri arasında, xüsusilə də Azərbaycanla münasibətlər aktv inkişaf dövründədir. Digər vacib amil isə Azərbaycanı Qərblə, xüsusilə də İtaliya ilə daha da bərkidəcək Transadriatik qaz kəməridir.
- Çoxları Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin hələ də həll olunmamış qalmasını ərazi bütövlüyü ilə xalqların öz müqəddəratlarını tə-yinetmə haqqı kimi prinsiplərin üst-üstə düşməməsi ilə əlaqələndirirlər. Belədir, ya yox? Sizcə, kütləvi qırğın, hərbi təcavüzdən, ərazilərin işğalı və etnik təmizləmədən sonra müqəddəratın təyin edilməsi prinsipinə nə dərəcədə haqq qazandırmaq olar? Qarabağ probleminin həlli perspektivi haqda Siz nə düşünürsünüz?
- Hər iki prinsip - öz müqəddəratını təyinetmə və dövlətin ərazi bütövlüyü vacib məsələdir və qanun onların heç birinə zərər toxundurmadan uzlaşma yollarını aydınca göstərir. Amma biz azlığın deyil, bütöv bir xalqın öz müqəddəratını təyin etməsini nəzərdə tutan bu prinsipi səhv salmamalı, onun düzgün anlaşılmasında bir qədər ehti- yatlı olmalıyıq. Təyinetmə hüququ beynəlxalq cinayətlər törətmək üçün siyasi alətə çevrilməməlidir. Odur ki, zənnimcə, Qarabağ məsələsi milli azlıq məsələsidir, xalqların öz müqəddəratını təyinetmə yox.
- Yeri gəlmişkən, İtaliya milli azlıqların hüquqları məsələsində xeyli təcrübəyə malikdir. Mən İtaliyanın şimalındakı germandilli çoxluğun yaşadığı Cənubi Tirol (italyanca - “Alto Adidca”) bölgəsini nəzərdə tuturam. Zənnimcə, ölkənin ərazi bütövlüyünü pozmadan milli azlıqların istəyinin də təmin olunmasında Cənubi Tirol özünüidarə modeli yaxşı nümunə ola bilər. Bəlkə, bu model Dağlıq Qarabağda da tətbiq oluna bilər?
- Cənubi Tirol (Alto Adidja) milli azlıqlar üçün yaxşı nümunədir. Azlıqlar ölkənin ərazi bütövlüyünü təhlükə altına qoyaraq müstəqillik tələb edə bilməzlər. Cənubi Tirol modeli ATƏT-in milli azlıqların işləri üzrə Kopenhagen toplantısının vasitəçiliyi ilə qəbul olunub. Avropa Şurasının himayəsi altında hazırlanan milli azlıqlar üzrə bu Çərçivə Konvensiyası diqqətəlayiq bir alətdir.
- Amma təəsüf ki, biz Kosova, Abxaziya və Cənubi Osetiyanın timsalında görürük ki, beynəlxalq ictimaiyyətin bu cür problemlərə vahid yanaşması yoxdur. Sizə elə gəlmirmi ki, ayrı-ayrı bölgələrin bu cür birtərəfli qaydada "tanınması" bütün beynəlxalq münasibətlərə məhvedici təsir göstərir?
- Hər bir olayın öz tarixi, maraqlı ölkələrin iştirakı ilə özünəməxsus həll yolları var. Amma Beynəlxalq hüquq, BMT prinsipləri və ATƏT hər cür beynəlxalq mübahisələri sülhlə yoluna qoymaq üçün yetərincə vasitə və yollar göstərir. Hansısa subyektin beynəlxalq səviyyədə tanınması ona dünya ictimaiyyətinin dəstəyini ifadə edən ən yaxşı alətdir. Əgər belə bir dəstək yoxdursa, deməli, həmin subyekt beynəlxalq hüquqda müstəqil sayıla bilməz.
MİLLİ AZLIQLARIN İŞLƏRİ ÜZRƏ ÇƏRÇİVƏ KONVENSİYASI
Avropa Şurasının Çərçivə Konvensiyası 1995-ci il fevralın 1-də imzalanıb və üç il sonra qüvvəyə minib. Milli azlıqların haqlarının qorunmasına həsr olunmuş ilk hüquqi sənəd kimi o böyük əhəmiyyətə malikdir. Konvensi- yaya görə, milli azlığa mənsubluq baxımından istənilən diskriminasiya qadağan edilir, milli azlıq və çoxluğa aid şəxslər arasında tam və həqiqi bərabərlik təşviq edilir.
CƏNUBİ TİROL MÜNAQİŞƏSİNİN HƏLLİ
Cənubi Tirol (Alto Adige - ital., Südtirol - alm.) İtaliyanın şimalında yerləşən almandilli əyalətdir. Trentino-Alto-Adidje/Züdtirol muxtar bölgəsinin bir hissəsidir. Sahəsi 7 400 kv.km, əhalisi 500 mindən artıqdır. Paytaxtı Boltsano (Botsen) şəhəridir.
Əhalisinin əksəriyyəti alman dilinin Avstriya-Bavariya dialektində, dörddə biri italyan dilində, kiçik bir hissəsi isə ladin dilində danışır.
Əsrlər boyu Tirol avstriyalı habsburqlar və bavariyalı vittelsbaxlar arasında mübahisə mənbəyi olub. XIX əsrin əvvəlində Tirol Avstriya imperiyasının tərkibinə daxil olub, Birinci dünya müharibəsindən sonra isə İtaliyaya verilib. 1947-ci il sülh müqaviləsi İtaliya ilə Avstriya arasında 1919-cu ilə olan sərhədləri təsdiqləyib. Tirolun almandilli azlığına ölkənin italyandilli əhalisi ilə tam bərabərlik təminatı verilib. Trentino-Alto-Adidje/Züdtirol muxtar bölgəsi yaradılıb və Cənubi Tirol şimal əyaləti onun tərkibinə daxil edilib. Lakin Avstriya İtaliyada almandilli azlıqların ayrı-seçkiliyə məruz qalması barədə bə-yanatlar verməkdə davam edirdi. İtaliya isə öz növbəsində, Avstriyanı panalman və nasist qüvvələri dəstəkləməkdə, 1960-cı illər boyu Cənubi Tirolda terror aktları törətmiş terrorçulara yardımçı olmaqda günahlandırırdı. 1969-cu ilin sonunda İtaliya və Avstriya razılıq əldə ediblər və bu razılığa görə, "böl-gəyə geniş muxtariyyət hüququ verilib, tirolluların əyalətdə milli siyasətdə təsir imkanları artırılıb, alman dili müvafiq status alıb, ərazinin alman adı - Cənubi Tirol qəbul edilib". Son olaraq Cənubi Tirol məsələsi 1992-ci ildə həllini tapıb. 1992-ci ildə Avstriya hakimiyyəti BMT-də Cənubi Tirol məsələsi ilə bağlı İtaliya ilə ziddiyyətlərinin aradan qaldırıldığını bəyan edib. 2001-ci ildə isə Cənubi Tirol ayrıca almandilli əyalət statusu alıb. Trentino-Alto-Adidje/Züdtirol bölgəsinin statusuna görə, hökumət ayrı-ayrı etnik qrupların mədəniyyət və dil fərqlərinin qorunmasına təminat verir. Bundan başqa, 70 seçilən deputatdan ibarət regional parlament yaradılıb. Parlament regional qanunverici hakimiyyət olmaqla yanaşı, muxtariyyətin prezidentini, iki vitse-prezidentini və nazirləri də seçir. Bu zaman parlamentin səlahiyyət müddəti bitənədək bölgənin prezidenti postunu növbə ilə alman və italyan icmasının təmsilçiləri tutmalıdır.
MƏSLƏHƏT GÖR: