"ZAMAN ZÖVQÜ CİLALAYIR"

"Al­ma al­maya bən­zər...". Bu ata­lar sözü pe­şə­kar mə­na­da bir tu­tar­lı söz­lə də əvəz olu­na bi­lər­di - süla­lə. Cə­mil Əmi­rov, məş­hur ata­sı Fi­k­rət Əmi­rov ki­mi bə­s­tə­kar ol­du. La­kin klas­si­ka­nı dey­il, ca­zı seç­di. Və bu gün o, Azər­baycan ca­zı­nın ən məş­hur nümay­ən­də­lə­rin­dən bi­ri­dir. Uşaq­lıq xa­ti­rə­lə­ri, pe­şə se­çi­min­də ata­sı­nın tə­si­ri, caz və bir çox baş­qa mə­qam­lar ha­q­da "R+" jur­na­lı­nın müxbi­ri bə­s­tə­kar Cə­mil ƏMİROVLA söh­bət edir.

- Siz ta uşaq­lı­q­dan mu­si­qi­çi ol­maq is­tə­mi­si­niz? Yox­sa baş­qa ar­zu­la­rı­nız var idi? Mə­sə­lən, adə­tən, oğlan uşaq­la­rı fut­bol­çu karye­ra­sı ha­q­da xə­y­al­lar qu­rur­lar...

- Ya­xın­la­rı­mın de­dik­lə­ri­nə gö­rə mən mu­si­qiyə olan ma­rağı­mı son də­rəcə er­kən gö­s­tər­mi­şəm. Çünki həy­a­tı­mın ilk günlə­rin­dən ev­də baş ve­rən ha­di­sə­lə­rin "epi­sen­t­rin­də" ol­mu­şam -ata­­mın iş pro­se­si­ni din­lə­mək və bax­maq xüsu­si­lə xo­şu­ma gə­lər­di. Mu­si­qiyə olan ma­rağım və se­vg­im həy­a­tım­da­kı bütün olay­la­rı öncə­dən müəyyən­ləş­dir­di və mən heç vaxt pe­şə se­çi­mi­min doğru­luğun­da ya­nıl­ma­mı­şam. Fut­bol gö­zəl oy­un ki­mi uşaq­lıq il­lə­rim­də mən­dən də yan ke­ç­mə­y­ib: mən, di­g­ər bütün həmya­şıd­la­rım ki­mi im­kan da­xi­lin­də mə­həl­lə ko­man­da­la­rın­da top qov­mu­şam.

- Ata­nız pe­şə se­çi­mi­ni­zə necə isə tə­sir gö­s­tə­rib?

- Onun ya­ra­dıcı­lığı mə­ni la­qeyd qoya bil­məz­di, ələlxüsus da bütün bun­lar mə­nim göz­lə­ri­min qar­şı­sın­da baş ve­rir­di. Evi­miz­də mu­si­qi kul­tu hökm sürürdü - hər gün mən­zi­li­miz­dən sehrli səs­lər eşi­di­lir­di. Əmin­lik­lə de­mək olar ki, mən onun mu­si­qi­sin­də "biş­mi­şəm" və müna­si­bə­tim, prin­sip­lə­rim və ya­ra­dıcı­lığım­da is­ti­qa­mə­tim yu­xa­rı­da sa­da­la­nan­la­ra əsas­la­nır.

Bütün bun­lar ümu­mi in­ki­şa­fı­mın ay­dın for­ma­sın­da cəm­lə­nib və hər şe­yə müna­si­bə­ti­mi for­ma­laş­dı­rıb. 

- Si­zə ya­xın ja­n­rın klas­sik dey­il, caz ol­duğu­nu bi­lən­də, ata­nız necə re­ak­siya ver­di?

- Bülbül adı­na mu­si­qi mək­tə­bi­nin for­te­pi­a­no sin­fi üzrə yed­dinci si­nif­də oxuy­ar­kən, atam mə­nə mu­si­qi bə­s­tə­lə­məyi tək­lif et­di. İfa­çı­lıq sə­nə­tin­dən məm­nun ol­ma­dığı­mı hiss edir­dim. Pa­ra­lel ola­raq kom­po­zi­siy­a­lar­la mə­şğ­ul ol­mağa baş­la­dım, caz­la, onun son­suz im­kan­la­rı ilə ma­raq­lan­dım. Hər şey­dən da­ha çox ca­zı sev­diy­i­mi dərk et­dik­də, həy­a­tı­mı bu sehrli ja­n­ra həsr elə­mək qə­ra­rı­na gəl­dim. Atam və­ziyyə­ti qiy­mət­lən­di­rə­rək və bu­nun ötə­ri əy­ləncə ol­ma­dığı­nı hiss edə­rək, mə­ni fi­k­rim­dən da­şın­dır­ma­dı. Bun­dan baş­qa, uğur­lu caz karye­a­sı üçün klas­sik təh­si­lin sa­dəcə zə­ru­ri ol­duğu­nu mə­nə ba­şa sa­la­raq, aka­de­mik təh­si­li­mi da­vam et­dir­məy­i­mi məs­lə­hət bil­di. Bu­na gö­rə də ona son­suz min­nət­da­ram.

- Caz oy­u­nu üslu­bu çox vaxt baş­qa mu­si­qi­çi­lə­rin tə­si­ri al­tın­da ya­ra­nır. Ma­raq­lı­dır, gəncliy­i­niz­də mu­si­qi­çi­lər­dən ki­mi din­ləy­ir­di­niz və ona ox­şa­mağa ça­lı­şır­dı­nız?

- Za­man zövqü ci­la­layır. Bu, mən­dən də yan ke­ç­mə­di, la­kin, əl­bət­tə ki, mu­si­qi­də dəy­iş­məz fa­vo­rit­lər var - ha­mı­sı­nı sa­da­la­maq ol­mur. Müəyyən müddət ər­zin­də on­lar üslu­bu­mu və is­ti­qa­mə­ti­mi müəyyən­ləş­dir­di­lər. La­kin əsas odur ki, da­im böyük po­ten­si­a­lı olan ye­ni par­laq ad­lar ya­ra­nır.

- Be­lə bir fər­q­li ifa­də var: caz əv­vəlcə ka­sıb­la­rın mu­si­qi­si olub, da­ha so­nra zə­ng­in­lə­rin, am­ma o, hə­mi­şə ağıl­lı­la­rın mu­si­qi­si ola­raq qa­lıb. Ra­zı­sı­nız bu­nun­la? Necə he­sab edir­si­niz, nə üçün caz "ha­mı üçün ol­may­an mu­si­qi" he­sab olu­nur?

- Caz ifa­çı və pə­rə­s­tiş­kar­lar­dan müəyyən in­tel­lek­tu­al və ya­ra­dıcı sə­viyyə tə­ləb edir və on­la­rı ki­çik, am­ma möh­kəm kol­lek­tiv bir­ləş­di­rir. Kütlə­vi uğu­run ol­ma­ma­sı ca­za son­suz im­pro­vi­za­siya in­ki­şa­fı­nı da­vam et­dir­məyə im­kan ve­rir.

- Öl­kə­miz­də ca­za olan ma­rağın ye­ni­dən da­ha da ar­t­ma­sı üçün, sizcə, nə et­mək la­zım­dır?

- Əsas onu düzgün təb­liğ et­mək və din­ləy­ici­də bu sehrli ja­n­ra qar­şı ma­raq və diq­qət oy­at­ma­q­dır.

- Mu­si­qi ilə ek­s­pe­ri­ment apar­mağı se­vir­si­niz. Sizcə, müa­sir din­ləy­iciyə nə ma­raq­lı­dır?

- Müa­sir ta­ma­şa­çı mu­si­qi ek­s­pe­ri­men­t­lə­ri ha­q­da son də­rəcə mə­lu­mat­lı­dır və müəyyən məh­sul tə­ləb edir - bu ca­za in­ki­şa­fın ye­ni sin­tez­lə­ri­ni sa­kit şə­kil­də apar­mağa im­kan ve­rir...

- Rəh­bər­lik et­diy­i­niz "Sa­vab" mu­si­qi kol­lek­ti­vin­də ən çə­tin nə­dir si­zin üçün? Mu­si­qi­çi­lə­ri­niz han­sı prob­lem­lər­lə üzlə­şir­lər?

- İde­al­da kol­lek­tiv - mu­si­qi sə­viyyə­si və ha­zır­lığı üzrə həm­fi­kir olan­lar­dır. La­kin müəyyən lay­i­hə­lər özündə baş­qa bir­ləş­mə­lə­ri də bir­ləş­di­rə bi­lər. Hər şey qoy­u­lan məq­səd­dən ası­lı­dır. Çə­tin­lik bütün hal­lar­da ola bi­lər - əsas on­la­rın öh­də­sin­dən gəl­mək və nə­zər­də tu­tu­la­nı re­al­laş­dır­ma­q­dır...

- Mu­si­qi­dən baş­qa nəy­lə ma­raq­la­nır­sı­nız?

- Mu­si­qi, de­mək olar ki, bütün vax­tı­mı alır - in­for­ma­siya ol­duqca çox­dur və bütün bun­la­rı mə­nim­sə­məy­in öh­də­sin­dən gəl­mək la­zım­dır. Se­vim­li işin­lə mə­şğ­ul ol­maq, həzz al­maq, ilk növ­bə­də, diq­qət və za­man tə­ləb edir - nə qə­dər çox olar­sa, o qə­dər yax­şı­dır ...

Sev­diy­im və boş vax­tım­da mə­şğ­ul ol­duq­la­rım ədə­biyyat, rəs­sam­lıq, sə­nəd­li filmlər və fut­bol­dur.

- Siz - üçüncü nəs­lin mu­si­qi­çi­si­si­niz. Qı­zı­nız ai­lə ənə­nə­si­ni da­vam et­dir­di? Ai­lə­niz haq­qın­da da­nı­şın.

- Qı­zım ix­ti­sa­sca iq­ti­sad­çı­dır, am­ma həy­at­da ya­ra­dıcı in­san­dır. Mən, sa­dəcə, mu­si­qi­çi sə­nə­ti­nin bütün sərt tə­ləb­lə­ri­ni və son­suz çə­tin­k­lik­lə­ri­ni bi­lə­rək, öz ya­xın­la­rı­na bu­nu ar­zu­la­may­an va­li­deyn­lər ka­te­qo­riy­a­sı­na ai­dəm. Ye­g­a­nə ümi­dim nə­və­mə bağlı­dır. Ya­şay­a­rıq - gö­rə­rik ...