Müəllif: Mirabbas MƏMMƏDOV Bakı
Bakıda və Bakı quberni-yasında 1905-ci ildə baş vermiş erməni-azərbaycanlı, yaxud o zaman deyildiyi kimi, erməni-tatar, erməni-müsəlman toqquşmalarından sonra şəhər və ölkə rəhbərliyi iki xalq arasında münasibətlərin daha da gərginləşməsini önləmək üçün tədbirlər görürdü. Lakin Bakıda yaşayan ermənilərin yuxarı təbəqəsi sözdə "qardaş münasibətlərinə" üstünlük verdiklərini söyləsələr də, əməldə azərbaycanlılara qarşı yeni qətllərə, talanlara hazırlaşırdılar. 1918-ci il qətliamına hələ çox var idi. Amma hadisələr göstərir ki, ona hazırlıq 1905-ci il münaqişəsindən dərhal sonra başlayıbmış. Bunu həm XX əsrin əvvəllərinə aid mətbuat, həm də arxiv sənədləri tam təsdiq edir.
Terror aktları, yüksəkrütbəli məmurlara qarşı sui-qəsdlər, ölüm hədəsilə pul əldə etmə və digər cinayətlər hər zaman həm Bakıda, həm də azərbaycanlı əhalinin üstünlük təşkil etdiyi Yelizavetpol və İrəvan quberniyalarındakı erməni millətçilərinin işi olub.
1905-ci ilin mayında Bakıda Bakı qubernatoru knyaz Nakaşidzeyə qarşı sui-qəsd törədilib. Parapet yaxınlığında eyvanlardan birindən Nakaşidzeni aparan faytona bomba atılması qubernator, onun cangüdəni, faytonçu və ətrafdan keçən iki nəfərin ölümü ilə nəticələnmişdi. Sui-qəsdi Simon Vialyans, Qriqori Meyramov, Petros Saxakyans və Leon Arutyunov törətmişdilər.
Növbəti bənzər hadisə 1907-ci ildə baş vermiş, bu dəfə axtarış polisinin rəisi Levikovun partladılmasına cəhd olunsa da, bomba işə düşməmişdi. Sonradan polis bombanı şəhərin daş karxanasına apararaq orada partlatmışdı.
Balaxanı-Sabunçu polismeysteri polkovnik-leytenant Pestova və Bakının 7-ci sahəsinin pristavı Rixterə qarşı sui-qəsd zamanı isə millətçilər istəklərinə nail olmuşdular. Elə həmin 1907-ci ildə Bakının post-teleqraf kantorunun rəisi Sinelnikov, Nobel qardaşlarının işlərinə rəhbərlik edən Touson, mühafizə şöbəsinin agentləri Yakovlev və Deqtyarev, axtarış polisinin agenti Korneyev də qətlə yetirildilər. Hökumət bu halların heç birində günahkarları tuta və cəzalandıra bilmədi. Avqustun 30-da isə Abşeron Neft Cəmiyyətinin direktoru O.S.Dembot xəncərlə vurularaq yaralandı və bu zaman sui-qəsdi törədən şəxs yaxalandı. Onun Linkarad Vartanyan olduğu üzə çıxdı.
Ermənilər həmin dövrdə paralel olaraq, silah ehtiyatı da toplayırdılar. Bakıya Krasnovodskdan "Skobelyev" paroxodu ilə gəlmiş Kevork Tumasovun yükü yoxlanılan zaman oradan üçlüləli tüfəng üçün 536 ədəd patron və iki funt barıt tapılmışdı. Bunların hamısı qarmonun içərisində gizlədilibmiş.
Ovanes və Aleksandr Markosov qardaşları, (onlar Palikov soyadı da daşıyırdılar) Bakıdan İrəvana kifayət qədər qüvvəyə malik partlayıcı mərmi gətirməyə çalışarkən dəmiryol vağzalında tutulmuşdular.
Planlaşdırılan qarşıdurmalara erməni keşişlər də hazırlaşırlarmış. Yelizavetpolda vikarii arximandriti Koryun və 4 erməni cangüdən həbs edilmişdilər. Onların evindən iki ədəd mauzer, patronlar və "Daşnaksutyun" hərbi təşkilatının üzvlərinin fotoları tapılmışdı. Eyni şəhərdə məhkəməyə cəlb olunmuş Şuşa şəhərinin akuliss erməni-qriqoryan kilsəsinin keşişləri Qaregin İoanesyans, Karapet Vartapetyans, Arseni Axumyans, həmçinin zəburçu Qriqoryans prosesin gedişində açıq şəkildə etiraf etmişdilər ki, kilsədən aşkarlanmış 23 bomba ermənilərlə müsəlmanlar arasında toqquşmaların baş verəcəyi təqdirdə, istifadə edilmək üçün saxlanılırmış.
Quldurluq, qətl, ölümlə hədələyərək pul qoparma kimi əməllərlə Yakov və İvan Ceyranov qardaşları da məşğul olublar. Onlar bu məqsədlə "Qara qarğa" anarxist partiyası" adlı cinayətkar təşkilat da "təsis etmişdilər". İvan Ceyranov hakimiyyətə 1899-cu ildə törətdiyi səs-küylü cinayətlə tanış idi. O vaxt İvan bir neçə nəfərlə əlbir şəkildə Tehranda Fars Ssuda Bankının kassiri Şabunini qətlə yetirmiş, bankın kassasından, təxminən, 255 min rubl və 25 min tümən aparmışdı. Çox keçmədən cinayətin üstü açılmış, Ceyranov həbs olunmuş, onun barəsində 15 il müddətinə katorqa qərarı çıxarılmışdı. Amma o, cəzasının yarısını da çəkmədən Bakıda peyda olmuşdu... "Qara qarğalar" - Ceyranovlar özlərinə haradasa şəhər kənarında deyil, paytaxtın düz mərkəzində məskən salmışdılar. Onlar məşhur milyonçu qardaşlar İvan, Danil və İlya Mayılov qardaşlarına məxsus mənzildə yaşayırdılar. Mənzil Böyük dəniz və Telefon küçələrinin kəsişməsində (hazırda Bülbül prospekti ilə 28 May küçəsinin kəsişməsi - red.) yerləşirdi.
Bakının zəngin şəxslərindən hədə-qorxu yolu ilə pul qoparılması ilə "Bakı terrorçuları qrupu" məşğul idi. Qruplaşmanın üzvləri arasında Moses Martirosov, Qriqori Şaxatuqov və Qayk Aruşanyan kimi şəxslər var idilər. Qrup aksiz idarəsinin nəzarətçisi Q.Xanakovdan 2500 rubl "qoparmağa" cəhd zamanı zərərsizləşdirilmişdi.
"İnqilab üçün pul yığmaqla" məşğul olan "Bakı maksimalistlər partiyası"nın özəyini isə Arşak Sarkisov və Semyon Kalustov təşkil edirdilər. Onlar Bakı sakini Şpanindən hədə yolu ilə 8000 rubl almağa çalışarkən yaxalanmışdılar. Maraqlıdır ki, qruplaşma üzvləri adıçəkilən şəxslərlə danışıqları "xeyriyyəçi təşkilat" adı altında fəaliyyət göstərən Bakı Erməni İnsanpərvər Cəmiyyətdəki telefonla aparırdılar.
1914-cü ildə Birinci dünya müharibəsinin başlaması ilə əlaqədar olaraq, Qafqaza qanunsuz silah daşımaları özünün pik nöqtəsinə çatmışdı. 1916-cı ilin iyununda Bakı quberniyasının Jandarm İdarəsinin rəisi polkovnik Severinovski Qafqaz canişininə məruzəsində yazırdı: "Zaqafqaziyaya kütləvi şəkildə silah və patron gətirilməsinin əsasını ermənilərin inqilabçı "Daşnaksutyun" partiyası qoyub. Məqsəd partiyanın hərbi birləşmələrinin silahlandırılmasıdır... Statistik məlumatlara görə, Zaqafqaziya şəhərləri arasında Bakı silah və döyüş sursatlarının ticarəti üzrə əsas şəhərə çevrilib. Məlum olub ki, bu ticarətlə əsasən yerli və Şuşa erməniləri məşğul olur". Polkovnik Bakıda əsas silah möhtəkirlərinin adlarını da çəkirdi: Vaqan Məlik-Əsgərov, Murad (Vartan) Allahverdiyev, Akop Kasparyans və Movses Osipov.
Bəzi hallarda yerli polis gizli silah anbarlarını aşkara çıxara bilirdi. Məsələn, belə anbarlardan biri Telefon küçəsində yerləşən (indiki 28 May küçəsi - red.) Ter-Akopovların evində yaradılmışdı. Binadakı mənzillərdən birini Sarkis Martirosov, Qriqori Poqosov və Yegizaryan kirayələmişdilər. Mənzildən tapılmış qutularda, həmçinin evin zirzəmisində polis bir neçə tüfəng, revolver və patronlar aşkarlamışdı. Polisin Telefon və Vağzal küçələrinin kəsişməsindəki evdə apardığı axtarış daha ciddi "nəticə" vermişdi. Mənzil Matevos, Mixail, Leon və Vladimir Saturov qardaşlarına məxsus idi. Evin həyətində xüsusi bir tikili var idi. Qardaşlar qəfil gələn polisə, guya, orada süpürgəçinin qaldığını bildirsələr də, asayiş keşikçiləri tikilinin qapısının açılmasını tələb etmiş, lakin onların istəyi yerinə yetirilməmişdi. Bu zaman polis tikilinin qapısını sındırmalı olmuşdu. İçəridə aşkar edilən lyuk tikilinin zirzəmisinə aparırdı. Polis zirzəmidə əməlli-başlı silah arsenalı aşkarlamışdı: 10 tüfəng və 13 revolver, onlar üçün 400 kiloqramadək patron, bombaların hazırlanmasında istifadə olunan 100 kiloqramadək partlayıcı maddə, içərisində xəncərlər olan 5 qutu, bomba hazırlanması üçün formalar və partlayışlar, sui-qəsdlər, qətllər törədilməsində istifadə olunacaq bir sıra digər əşyalar. Saturov qardaşlarının məhkəməsi 1913-cü ildə keçirildi və onların hərəsi 4 il müddətinə azadlıqdan məhrum edildilər.
Amma hüquq mühafizə orqanlarının həyata keçirdikləri bütün tədbirlərə rəğmən, 1918-ci ilin mart hadisələrini önləmək mümkün olmadı...
MƏSLƏHƏT GÖR: