
İRƏVANSAYAĞI "DOSTLUQ"
Ermənistanda Rusiyaya qarşı terror hədələri səslənir
Müəllif: NURANİ Bakı
Ermənistanda Rusiyanın yaratdığı Gömrük İttifaqı (Gİ) ilə Avropa İttifaqı arasında "münasibətlər balansı"nın saxlanılması indi ən çox müzakirə olunan mövzulardandır. Bu mövzuda diskussiyalar yalnız KİV-də deyil, ekspertlər arasında da gedir. Bu günlərdə Ermənistan parlamentinin deputatı Xaçatur Kokobelyan baş nazir Tiqran Sarqsyana hələ də Gİ ilə Aİ-nin bir-birinə zidd olmadığını düşünüb-düşünmədiyinə dair sual verib. Sarqsyan cavabında Ermənistanın siyasi mövqeyində dəyişikliyin olmadığını bildirib. Baş nazirin sözlərinə görə, İrəvan Gİ ilə Aİ arasındakı siyasi proseslərin bir-birini tamamladığını düşünür. "Sənədlərə gəlincə, bəli, onlarda bir-birinə zidd müddəalara rast gəlinə bilər. Biz bunları danışıqlar vasitəsilə yoluna qoymalıyıq", - deyə T. Sarqsyan bildirib. O, fikrini xarici münasibətlərin şaxələndirilməsi və digər məsələlərlə izah edib: "Biz həm Aİ, həm Rusiya, həm də ABŞ-la açıq və səmimi olmuşuq. Bizim seçimimizin səbəbləri onlara aydındır. Doğrudur, Avrasiyaya deyil, Avropaya inteqrasiyaya üstünlük verilməli olduğunu deyən siyasətçilər də var. Bunun lehinə də, əleyhinə də olan onlarla arqument gətirmək mümkündür. Bizim məqsədimiz bu prosesin hər ikisini davam etdirməkdir".
Ermənistanda Avropa və Rusiya ilə münasibətlərin bir-birinə zidd olmadığına, eyni zamanda hər iki istiqamətdə münasibətlərin inkişafı siyasətinin yürüdüldüyünə dair fikirlərə çoxdan rast gəlinir. Xarici tərəfdaşlar isə İrəvandan seçimini qəti şəkildə ortaya qoymasını tələb edir: hələ 2013-cü ilin əvvəlində bu ölkədən xarici siyasətdə prioritetini müəyyənləşdirməsi, ya "Şərq tərəfdaşlığı", ya da Gİ-nin xeyrinə seçim etməsi tələb olunurdu. İrəvan isə cavabında tərəflərdən birini seçmədiyini, hər iki tərəflə münasibətləri inkişaf etdirdiyini bildirirdi. Amma Ermənistan tərəfdaşlardan hansının daha səxavətli "hədiyyələr" təklif etdiyini gözləyirdi və onun gətirdiyi arqumentlər İrəvanın bu cəhdinin üzərini qətiyyən örtmürdü.
Ermənistanın Avropa İttifaqından gözləntiləri tamamilə aydın idi: Ermənistan üçün 1,5 milyard dolların yığılacağı güman edilən donor konfransının keçirilməsi. Bundan başqa, Serj Sarqsyan "Şərq tərəfdaşlığı" forumunda bəyan etmişdi ki, Avropa Türkiyəni Ermənistanla sərhədləri açmağa məcbur etməlidir.
Rusiyadan isə bütün sahələrdə ciddi yardımlar gözlənilirdi və gözlənilir. Buraya hərbi-siyasi sahədən tutmuş, maliyyə yardımınadək, əsasən, iqtisadi rentabelliyin olmaması səbəbindən fəaliyyətini dayandırmış iri sənaye müəssisələrinin "dirçəldilməsi"nədək bir çox sahələr daxildir. Neft və qazın gömrükdaxili qiymətləri kimi "xırda" məqamlar haqda isə Ermənistanda, ümumiyyətlə, düşünmürlər.
Düşünmək olardı ki, Ermənistan prezidenti Serj Sarqsyanın ölkəsinin Gömrük İttifaqına üzv olmaq niyyətini açıqladığı 3 sentyabrdan sonra bu siyasi oyunlara son qoyulacaq. Amma İrəvan hələ də özünün "Avropa perspektivlərindən" danışmaqdadır. Halbuki Avropa Ermənistanın Gİ-yə üzvlük niyyətini açıqlamasından sonra İrəvanın hər hansı "hədiyyə gözləməsinin" yersiz olduğunu kifayət qədər açıq şəkildə bəyan edib.
Çoxlarının fikrincə, bu "Avropa oyunları" Moskvaya ünvanlanıb. Ermənistan rəsmiləri, sanki, bununla Rusiyaya xəbərdarlıq edir, loyallığa görə lazımi "hədiyyələri"n olmayacağı təqdirdə, fikirlərini yenidən dəyişə biləcəklərinə işarə edirlər. Amma Rusiya, hələ ki, Ermənistana "hədiyyə paylamağa" tələsmir. Bundan başqa, Gİ çərçivəsində qüvvədə olan razılaşmanın Ermənistana qarşı hansı formada reallaşdırılacağı da naməlum qalır. Xatırladaq ki, Ermənistanın Gİ üzvü və ya ona qoşulmaq fikrində olan dövlətlərdən heç biri ilə ümumi sərhədi yoxdur. Üstəlik, Moskva Türkiyə və Azərbaycanla münasibətlərini pozmağa da tələsmir. Bu azmış kimi, hələ Bakıya silah satışını da davam etdirir və onların arasında ZRK S-300 artilleriya sistemi və yaylım atəşi qurğuları da var.
Bəlkə də, İrəvanın məyusluğuna fikir verməmək, yaxud Ermənistana öz "geosiyasi dəyərini" daha ayıq başla qiymətləndirməsini məsləhət görmək olardı. Amma məsələ ondadır ki, Ermənistanda Rusiyanın siyasətinə son dərəcə təhlükəli üsullarla "korrektələr" etməyə çalışırlar. Bəzi erməni siyasətçilər və politoloqlar Rusiyaya qarşı, daha doğrusu, Rusiya ərazisində terror aktlarının təşkilinə başlamaq təklifilə çıxış edirlər. Məsələn, Qarabağda erməni separatçılığının ideoloqlarından olan İqor Muradyan bu təkliflə çıxış edənlərdən biridir. O, İrəvanın Gİ-yə üzvlüyünü Ermənistanın dünyadan təcridi kimi qiymətləndirir: "Ermənilər bunlar üçün kimdirlər? Vassal? Bu işdə Rusiyanın vəzifəsi məsələni sona çatdırmaqdır, yəni beynəlxalq birlik Ermənistanın dünyanın siyasi xəritəsində olmamasına öyrəşməli və bununla barışmalıdır. O zaman Rusiya artıq ermənilərlə (və təbii ki, Ermənistanla) istədiyini edə biləcək. Onda Ermənistanda yalnız Qarabağı deyil, Ermənistanı da rus çəkmələrinin altına atmağa hazır olan bir yeni rejim qurulacaq. Sonradan çox şey etmək olar - müəyyən çıxışlar, ölkənin hüquqları haqda bəyanatlar, 1977-ci il hadisələrinin, yəni Moskva metrosundakı partlayışların təkrarı və s. Amma bunlar nəyi dəyişəcək?"
Xatırladaq ki, Muradyanın siyasi bioqrafiyasında terrora daha açıq çağırışlara da rast gəlinib. Hələ 2010-cu ilin avqustunda İqor Muradyan "Lragir" qəzetində Rusiyanın Azərbaycana ZRK S-300 qurğuları satmağa hazırlaşmasını (cəmi bir il sonra həmin silahlar Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin bərpa olunmasının 20-ci ildönümünə həsr edilmiş paradda Bakının Azadlıq meydanında nümayiş etdirildi) şərh etmişdi. Muradyan yazırdı: "Vətənin təhlükəsizlikdə olması üçün xeyli adam həyatını qurban verməlidir. ZRK S-300 ya istehsal olunduğu müəssisədə, ya daşınan zaman, ya da Azərbaycan ərazisində məhv edilməlidir. Bu işlə çoxdan məşğul olmaq lazım idi. Ən azı, 4 il əvvəl. Həqiqətənmi, çeçen müqavimətinin təcrübəsindən nəticə çıxarmaq olmaz? Gələcəkdə nə baş verirsə, versin, Rusiya bu alçaq addımlarına görə cavabını almazsa, Ermənistanın bir dövlət kimi yaşamağa haqqı yoxdur".
O zaman "Regnum" agentliyi "Lragir"də bu məqalənin dərc olunması ilə əlaqədar tam aydın bir başlıq vermişdi: "Ermənistanda Rusiya ərazisində terror aktlarının təşkilinə çağırışlar səsləndirilir".
Xatırladaq ki, Moskva metrosunda törədilmiş partlayış bu qəbildən olan yeganə "epizod" deyil. Azərbaycanla müharibə zamanı (daha doğrusu, Ermənistanın Azərbaycana təcavüzünün başlamasından sonra) erməni xüsusi xidmət orqanları Bakıdan gedən və Bakıya gələn sərnişin qatarlarında terror aktları törədiblər. Onların arasında Rusiya ərazisində partladılan qatarlar da olub. Odur ki, təcrübə var. Bu təcrübənin "tarixi kökləri" haqda danışmaq isə artıq olardı.
Hələlik Ermənistan "qara siyahı"nın hazırlanması ilə məşğuldur. Məlum olub ki, "Rossotrudniçestvo" təşkilatının rəhbəri, Rusiyanın Ermənistandakı səfirliyinin məsləhətçisi Viktor Krivopuskov İrəvan "qərbçiləri"nin versiyasına görə, "23 il əvvəl "Artsax"dan (dırnaq işarəsi müəllifə məxsusdur - red.) ermənilərin qovulması ilə məşğul imiş". Daha doğrusu o, Qarabağda pasport rejiminin yoxlanılmasında iştirak edib, sovet daxili işlər bölüyünün komandirlərindən biri olub. İndisə "Krivopuskov illərdir ki, Ermənistanda işləyir. Halbuki ona, hətta erməni torpağına ayaq basması qadağan olunmalı, qadağanı pozacağı halda isə məsuliyyətə cəlb edilməlidir".
Və nəticə: "Görünür, bu məsələdə müstəqil Ermənistana "Nyurnberq" lazım idi. Bəziləri üçün güllələnmədən yumşaq cəza tapmaq çətin olsa da, güllələnməsiz də keçinmək olardı". Məlum olduğu kimi, ermənilər güllələnmədən yalnız Türkiyə və Azərbaycan hökumətlərinə qarşı fəal istifadə etməyiblər. Erməni işbazların siyasətini bu yolla "redaktə" etmək istədikləri dövlətlərin vətəndaşları və hökumətləri də belə hallarla qarşılaşıblar. Məsələn, Qərbi Avropa və ABŞ hökumətləri 70-ci illərdə məhz bu cür vəziyyətlə üz-üzə qalmışdılar. İndisə, deyəsən, ermənilər Moskvanın siyasətində "korrektələr" aparmağa çalışırlar. Yeri gəlmişkən, Ermənistanda Rusiyaya qarşı terror hücumuna başlanılması üçün hər şey hazırdır. Formal olaraq, əlbəttə ki, bununla hakimiyyət yox, müxalifət məşğuldur. Amma 2003-cü ildə Serj Sarqsyanın "qələbə"silə bitmiş seçkinin saxtalaşdırılmasına etiraz olaraq küçələrə çıxmış insanları tərəddüd etmədən güllələdən dövlət başçısı terrora çağırış edən Muradyanı məsuliyyətə cəlb etməyə tələsmir. Halbuki əksər sivil ölkələrdə bu, cinayət sayılır. Bu, Ermənistanda Rusiyaya qarşı terror hücumuna hazırlığın hansı səviyyədə getdiyinə dair düşünmək üçün ciddi əsasdır.
MƏSLƏHƏT GÖR: