
BİRLİKDƏ, YOXSA TƏK-TƏK?
Avrasiyaya inteqrasiyanın özəllikləri
Müəllif: Natiq NAZİMOĞLU Bakı
Minskdə keçirilmiş iki sammit - Rusiya, Belarus və Qazaxıstanın Gömrük İttifaqının Avrasiya İqtisadi Şurasının ali toplantısı və MDB Dövlət Başçıları Şurasının toplantısı postsovet məkanındakı inteqrasiya prosesinin hazırkı səviyyəsi və perspektivlərinə dair xeyli düşündürücü məqamları ortaya çıxarıb. İndi bu sahədə suallar cavablardan daha çoxdur və onların arasında ən önəmlilərindən biri də keçmiş SSRİ respublikalarını özündə birləşdirmiş təşkilatların hansı istiqamətdə irəliləməsidir. Onlar, həqiqətən də, Avrasiya inteqrasiyasını reallaşdırmaq şansına malikdirlərmi?
MDB sammiti bu qurumun forumları üçün ənənəvi olan şəraitdə keçib: konkretliyin az olduğu çoxsaylı bəyanatlar. Bununla yanaşı, bu toplantılara xas əsas cəhət bu dəfə də qorunub saxlanılıb - hamı bu fikirdədir ki, inteqrasiya proseslərinin davam etməsindən Birlik üzvlərinin hər biri qazanardı.
Sammit Gürcüstana birliyə qayıtmaq təklifinin verilməsilə yadda qalıb. Təklifi Belarus prezidenti Aleksandr Lukaşenko səsləndirib. O, "MDB-nin qapılarının Gürcüstandakı dostların üzünə hər zaman açıq olduğunu" bildirib.
Gürcüstanın Xarici İşlər Nazirliyi və hakim partiyanın prezidentliyə namizədi, sonradan dövlət başçısı seçilmiş Georgi Marqvelaşvili gürcü xalqının Avratlantik strukturlara inteqrasiya yolunu seçdiyini, hökumətin bu istiqaməti dəyişmək fikrində olmadığını bildirib.
Hər iki sammitdə aparılan müzakirələrin əsas fiqurantı isə Ukrayna olub. Səbəb Kiyevin Avropa İttifaqı ilə Assosiativ Saziş imzalamağa hazırlaşmasıdır. Bu, ilk növbədə, Rusiyanın təşəbbüsü olan Avrasiyaya inteqrasiya planlarına ziddir. Vaxtilə Sovet İttifaqını Ukraynasız təsəvvür etmək mümkün olmadığı kimi, postsovet məkanındakı inteqrasiya prosesini də Kiyevsiz təsəvvür etmək çətindir - istər Avrasiya İqtisadi Birliyi olsun, istərsə də Gömrük İttifaqı (Gİ). Əslində, Ukrayna tərəfi Avrasiyaya inteqrasiya prosesində iştirakdan imtina etmir. Amma Moskva onun qarşısında konkret seçim qoyur: ya Gİ, ya Aİ. Rusiya prezidenti Vladimir Putin Minskdə etdiyi çıxışında bildirib ki, Ukrayna ilə Aİ arasında azad ticarət zonasının yaradılması Kiyevin Gİ-də iştirakına mane olacaq. Çünki bu halda Ukraynada istehsal olunan bütün məhsullar Aİ-nin qaydalarına tabe olacaq, nəticədə, Gİ bazarının müdafiəsi məsələsi gündəmə gələcək.
Putin Ukrayna iqtisadiyyatının Avropanın texniki reqlamentilə problemsiz uzlaşa biləcəyinə şübhəsini də ifadə edib. "Bunlar çox yaxşı normalardır. Amma həmin normalara uyğun məhsullar buraxmaq üçün iqtisadiyyatın müasirləşdirilməsi lazımdır. Bunun üçün böyük həcmdə investisiyalar tələb olunur. Bizim ekspertlərin qiymətləndirməsinə görə, söhbət, təxminən, yüzlərlə milyard avrodan gedir. Belə mənbələr varmı?" - deyə Rusiya prezidenti sual edib.
Ukraynanın dövlət başçısı Viktor Yanukoviç isə hesab edir ki, ümumiyyətlə, Kiyevin Aİ ilə Gİ arasında seçim etməsinin vacibliyi məsələsinin qoyuluşu yanlışdır. Ukrayna Aİ və Gİ çərçivəsində inteqrasiya perspektivlərinə "Avrasiya qitəsində iqtisadi əməkdaşlığın bundan sonra da fəallaşdırılması" kontekstində baxır. Yanukoviç hesab edir ki, onun ölkəsinin Aİ ilə Assosiativ Saziş imzalaması Ukraynanın qarşısında MDB ölkələrilə də ticarət və investisiya əməkdaşlığının inkişafı üçün əlavə imkanlar açacaq. Ən başlıcası isə, Yanukoviç MDB ölkələri ilə Gİ üzvləri arasında iqtisadi-ticarət münasibətlərinin inkişafına süni maneələrin yaradılmasına qarşıdır. O, bununla Rusiyanın postsovet məkanındakı iqtisadi siyasətinə xüsusilə Ukraynaya təzyiq vasitəsi kimi baxdığını göstərib.
Rusiyanın siyasətinə irad heç də yalnız Yanukoviçin dilindən səsləndirilməyib. Onun qazaxıstanlı və belaruslu həmkarları da, təxminən, eyni fikirdədirlər. Nursultan Nazarbayev və Aleksandr Lukaşenko Gİ-nin fəaliyyətini tənqid ediblər. Onlar yaradılmasına 2006-cı ilin avqustunda Rusiya, Belarus və Qazaxıstan tərəfindən qərar verilmiş bu qurumun fəaliyyətindən razı deyillər.
Nazarbayev Gİ-nin və Vahid İqtisadi Məkanın işini tənzimləyən Avrasiya İqtisadi Komissiyasının fəaliyyətində siyasi məqamların olmasından narazıdır. O, Gİ haqqında müqavilənin imzalanması zamanı Qazaxıstana "enerji şəbəkələrinə ümumi çıxış rejiminin veriləcəyi" vədini aldıqlarını da yada salıb, amma bu imkanın hələ də Qazaxıstana verilmədiyini söyləyib. N.Nazarbayevin sözlərinə görə, Qazaxıstan, bu səbəbdən, enerji daşıyıcılarının Rusiya vasitəsilə Belarusa normal tranzitini həyata keçirə bilmir. Bundan başqa, Nazarbayev Qazaxıstan məhsullarının Gİ üzvlərinin, xüsusilə Rusiyanın bazarlarına çıxarılmasında problemlərlə üzləşdiklərini də söyləyib.
Belarus prezidenti isə Gİ-nin mövcudluğuna rəğmən, müsadirə və məhdudiyyətlərin nəinki azalmadığını, əksinə daha da artdığını, sahibkarların gömrük prosedurlarından şikayətləndiklərini bildirib. Lukaşenkonun fikrincə, inteqrasiyanın praqmatik hədəfləri gerçəkləşdirilənədək bu yolda irəliləmək mənasızdır.
Beləliklə, Nazarbayev ilə Lukaşenko faktiki olaraq Rusiyadan bütün məhdudiyyət, qadağa tədbirlərini aradan qaldırmasını tələb ediblər. Onlar hesab edirlər ki, ölkələrində istehsal olunan məhsulların Rusiya bazarlarına sərbəst şəkildə çıxarılması məhz bu zaman təmin olunacaq. Bundan başqa, Nazarbayev postsovet məkanında inteqrasiya mexanizminin effektinin artırılması üçün Avrasiya İqtisadi Birliyinin buraxılmasını, Gİ-nin genişləndirilməsini təklif edib. O, bu fikrini oxşar qaydalarla fəaliyyət göstərən iki təşkilatın eyni zamanda fəaliyyət göstərməsinin mənasız olması ilə əsaslandırıb.
Müzakirələrin sonunda belə qərara alınıb ki, 2015-ci ildə Gömrük İttifaqının Avrasiya İqtisadi İttifaqı adlandırılması, Avrasiya İqtisadi Birliyinin isə qarşısında duran vəzifələri gerçəkləşdirə bilməyəcəyi təqdirdə, ləğv olunması qərara alınıb. Bununla yanaşı, Avrasiya İqtisadi Birliyinin üzvləri olan Qırğızıstan və Tacikistanın, həmçinin təşkilatda müşahidəçi statusuna malik Ermənistanın Gİ-yə qəbuluna "hə" deyilib.
Belarus və Qazaxıstan prezidentləri isə Ermənistanın Gİ-yə qəbulu məsələsində də bir qədər fərqli mövqe ortaya qoyublar. Nazarba- yevlə Lukaşenko Cənubi Qafqazın ən yoxsul, Gİ üzvlərilə ümumi sərhədlərə malik olmayan ölkəsinin quruma üzvlüyü üçün şərt irəli sürüblər. Onlar hesab edirlər ki, Ermənistan üçün "yol xəritəsi" hazırlanmalı, İrəvan yerli qanunvericiliyin unifikasiyası istiqamətində ciddi işlər görməlidir. Bunun üçün isə 1-2 il də kifayət deyil.
Ən başlıcası, Belarus və Qazaxıstan liderləri birbaşa və dolayısı ilə Ermənistana ünvanlanmış bəyanat da səsləndiriblər. Bu bəyanat İrəvanı qonşu türk dövlətlər - Azərbaycan və Türkiyəyə qarşı təcavüzkar siyasətin davam etdirilməsinin məqsədəuyğunluğu haqda ən azı düşünməyə vadar etməlidir.
Aleksandr Lukaşenko birmənalı şəkildə bəyan edib ki, Ermənistanın Gİ-yə qəbulu zamanı Azərbaycanın mövqeyilə hesablaşmaq lazımdır. "Ermənistanın Azərbaycanla həll olunmamış ərazi problemi var. Demək, bizə Azərbaycanın sualları olacaq. Biz Azərbaycanın mövqeyilə hesablaşmalıyıq", - deyə Belarus prezidenti bildirib. Lukaşenko Belarusun Ermənistanın da yer aldığı KTMT üzvü olmasına rəğmən, Bakı ilə hərbi-texniki sahədə sıx əməkdaşlıq etdiyini xatırladıb: "Azərbaycan bizdən yeni silah-sursat alır. Bununla demək istəyirəm ki, Belarusla Azərbaycan arasında qapalı mövzu yoxdur".
Nursultan Nazarbayev isə Türkiyənin Gİ-yə qoşulmaq niyyətində olduğunu açıqlayıb. O, Ankaranın birliyə qoşulmasına müsbət yanaşılmasını labüd edən arqument də gətirib: "Türkiyə böyük dövlətdir. Bizim ümumi sərhədlərimiz var. Bu, nəhəng iqtisadiyyata malik nəhəng ölkədir". Nazarbayev hesab edir ki, türklərin Gİ-yə üzvlüyündən sonra "Qərbdə bizim SSRİ-ni bərpa etməyə çalışdığımıza dair söz-söhbətlərə də son qoyulacaq".
Xatırladaq ki, Nazarbayev hələ ötən il Türkiyəyə etdiyi səfəri zamanı dünyada sayı 200 milyona çatan türklərin birləşməsinə çağırış etmişdi. Qazaxıstan prezidenti hesab edir ki, bu halda türklərin qüdrətli geosiyasi ittifaq yaratması mümkündür. Odur ki, Nazarbayevin bəyanatı daha çox Ankaranın Avrasiyaya inteqrasiya istəyindən yox, Nazarbayevin özünün Türkiyəni və digər türk dövlətlərini vahid sivilizasiya layihəsində görmək arzusundan irəli gəlir. Üstəlik, bu perspektivin reallaşması üçün real imkanlar var. Çünki Avropa İttifaqının qapılarını Ankaranın üzünə açmaması özünəməxsus siyasi vakuum yaradıb. Türkiyənin baş naziri Rəcəb Tayyib Ərdoğanın ölkəsinin yalnız Gİ ilə deyil, həm də Şanxay Əməkdaşlıq Təşkilatı ilə yaxınlaşmaqda maraqlı olduğunu bəyan etməsi isə Ankaranın qlobal konfiqurasiyada özünə layiq yer tutmağa çalışmasının göstəricisidir. Bu baxımdan, Türkiyənin Gİ-yə üzvlüyü məsələsinin müzakirəsinin Türkiyə-Avropa İttifaqı danışıqlarının bərpa olunduğuna dair bəyanatla eyni vaxta təsadüf etməsi son dərəcə maraqlı faktdır. Analitiklər hesab edir ki, Türkiyənin Gİ-yə üzvlük perspektivi rəsmi Ankaranın əlində əlavə kozıra çevrilə bilər.
Amma Türkiyənin Avrasiya perspektivləri kontekstində Gİ üzvləri üçün Rusiyanın təzyiqi ilə Gömrük İttifaqına qoşulmağa razılıq vermiş Ermənistan amili yenə də gündəmə gəlir. Minskdə keçirilən sammit regional proseslərdə Ermənistanın heç bir rola malik olmadığını növbəti dəfə nümayiş etdirib. Görünən odur ki, Ermənistan Gİ-yə qoşulmağa razılıq versə də, bu və ya digər postsovet strukturunun iştirakçıları üçün heç bir dəyər daşımır. Azərbaycan və Türkiyə haqda isə tamamilə əks fikri söyləmək olar. Üstəlik, özünü tam təmin edən Azərbaycan müxtəlif geosiyasi layihələrdən uzaq durur, NATO üzvü olan Türkiyə isə Avroatlantik strukturların yaxın tərəfdaşı sayılır. Bütün bunları nəzərə alsaq, İrəvanın Dağlıq Qarabağ problemi çözülmədən Gİ-də iştirak arzusunun heç bir perspektivi yoxdur. Ermənilərin işğal etdikləri Azərbaycan torpaqlarının Ermənistanla vahid iqtisadi məkan kimi qəbul ediləcəyinə ümidlərinin doğrulma şansı yoxdur. Qazaxıstan və Belarusun mövqeyi, həmçinin Rusiyanın Nazarbayev və Lukaşenkonun bəyanatlarına susaraq reaksiya verməsi, Dağlıq Qarabağa heç bir aidiyyəti olmayan Ermənistana öz yerini aydın şəkildə göstərir.
MƏSLƏHƏT GÖR: