
ETİMAD MÜHİTİNIN BAŞINI QARA BULUDLAR ALIR
Amma total dinləmələrin növbəti "kulisarxası" siyasi sövdələşmə ilə bitəcəyi istisna deyil
Müəllif: Sahil İSGƏNDƏROV, politoloq Bakı
ABŞ xüsusi xidmət orqanlarının sabiq əməkdaşı Edvard Snoudenin ifşaedici materialları beynəlxalq münasibətlər sistemində etibara əsaslanan münasibətlərə xələl gətirib. Uzun illər ərzində milyonlarla insanın telefon danışıqları və elektron məktublarının izlənildiyi məlum olub. Onların arasında 35 ölkənin liderləri də var. Bu qalmaqal Vaşinqtonun imicinə ciddi zərbə vurub. Halbuki indiyədək ABŞ liberal-demokrat dəyərlərin, insan haqlarının qorunması sahəsində əsas rola malik ölkə sayılırdı.
Qalmaqalda Vaşinqtonu ən pis vəziyyətdə qoyan məqam danışıqları dinlənilən şəxslər arasında Aİ-yə üzv olan bütün dövlət rəhbərlərinin, həmçinin əksər beynəlxalq (hətta BMT də daxil olmaqla) və regional təşkilat liderlərinin də adlarına rast gəlinməsidir.
İnan, amma ehtiyatı əldən vermə?!
Əvvəlcə Vaşinqton bu haqda ortaya çıxmış iddiaları birmənalı şəkildə rədd edirdi. Lakin sonradan o, bütün məsuliyyəti Milli Təhlükəsizlik Agentliyinin (MTA) üzərinə yıxaraq, hamını, guya, qurumun bu işi özbaşına gördüyünə inandırmağa çalışdı. Amma sabiq və hazırkı kəşfiyyat əməkdaşlarının hər şeyin arxasında Amerika hökumətinin durduğunu söyləməsindən sonra əsl həqiqəti gizlətmək mümkün olmadı. Nəticədə, Vaşinqton günahını etiraf edərək, barışdırıcı addımlar atmağa başladı. Barak Obama mənzil-qərargahları Vaşinqtonda yerləşən BVF və DB-nin telefonları haqqında göstəriş verdi. BMT-nin Nyu-Yorkdakı mənzil-qərargahının da dinlənilmə-sinə məhdudiyyətlər qoyuldu. Obama Amerika xüsusi xidmət orqanlarının ölkənin müttəfiqi olan dövlət başçılarının telefon danışıqlarının dinlənilməsini qadağan edən sərəncam imzalamağa hazır olduğunu bildirməklə baş verənlərdən hiddətlənmiş Avropa liderlərini sakitləşdirməyə də çalışdı.
Amma bütün bunlar Aİ-ni qane etmir. Qurum ABŞ-dan qarşılıqlı casusluğa tam son qoyulmasına dair razılaşma imzalanılmasını tələb edir. Avropa Parlamenti informasiya mübadiləsi və ödəmələr üzrə beynəlxalq bank sistemi haqda müqavilənin denonsasiyasına dair qətnamə qəbul edib. Bu razılaşma Avropanın bank məlumatlarını əldə etmək imkanı verirdi. Qəbul edilmiş qətnamənin icrası mütləq olmasa da, o, siyasi siqnal sayıla bilər.
ABŞ-ın əməllərinə ən ciddi etiraz edənlərdən biri son illərdə bütün ümum-Avropa məsələlərində rəyi həlledici rol oynayan Almaniya kansleri Angela Merkeldir. Barak Obamaya zəng vuran Merkel dostların bir-birini izləməsinin qəti şəkildə yolverilməz olduğunu bildirib. Bununla kifayətlənməyən kansler Braziliya prezidenti Dilma Ruseflə birlikdə BMT-yə müraciət də edib. Onlar qurumdan elektron kommunikasiyaların müdafiəsinə dair qətnamənin qəbulunu istəyirlər. Braziliya ölkədə fəaliyyət göstərən internet şirkətlərinin üzərinə serverlərini məhz Braziliya ərazisində yerləşdirmək öhdəliyi qoyacaq yeni qanunun qəbuluna da hazırlaşır.
"Məlumatlıdırsa, demək, silahlıdır"
Dinləmə və izləməyə olan həvəs elə bəşəriyyətin tarixi qədər qədimdir. İndi texnologiyaların son dərəcə inkişaf etməsi ilə o, daha da artıb. Belə bir ifadə var: "Məlumatlıdırsa, demək, silahlıdır". Müasir dünyada informasiyaların toplanılmasında əsas rolu məhz elektron və virtual kommunikasiya şəbəkələri, həmçinin mobil rabitə oynayır. Məhz informasiya paradiqmasının peyda olması XX əsrin sonu, XXI əsrin əvvəllərinin yeni geosiyasi reallığına çevrilib. İnformasiya paradiqması dünya siyasətində qlobal qüvvələr balansına fərqli interpretasiya verir. Ona əsasən, dünyada geosiyasi təkamülün və beynəlxalq münasibətlər sisteminin müasir mərhələsində həlledici amil informasiyadır. Başqa sözlə, dünya üzərində hökmranlığa aparan yol informasiya kommunikasiyaları, o cümlədən rabitə vasitələri üzərində total nəzarətdən keçir. Bu konteksdə "Microsoft" və "Apple" şirkətlərinin ABŞ xüsusi xidmət orqanları ilə sıx əməkdaşlığı heç də təsadüf kimi görünmür. Eyni sözləri MTA-nın "Yahoo" və "Google" axtarış sistemlərinin bütün dünya üzrə məlumatlar mərkəzini əlaqələndirən kommunikasiya şəbəkəsinə girməsi haqda da söyləmək olar. Bu, ona yüz milyonlarla istifadəçi haqda məlumat toplamaq imkanı verib. Axtarış sistemlərinin nümayəndələri MTA-nın bunu özbaşına etdiyini söyləsələr də, müttəfiqlər, çətin ki, buna inansın.
ABŞ-ın ifşa olunmuş əməllərindən hiddətlənmiş ölkə liderlərinin sərt, bəzən isə qəddar siyasi realizmin prinsiplərindən xəbərsiz sadəlövhlər olduğunu düşünmək olmaz. Onların müttəfiqlər arasında bu cür əməllərin yolverilməzliyi haqda düşüncələrinə gəlincə, amerikalı geosiyasətçi N.Spaykmenin "Amerikanın dünya siyasətindəki strategiyası: Birləşmiş Ştatlar və qüvvələr balansı" kitabındakı fikirlərinə nəzər salmaq kifayətdir. O, hələ 1942-ci ildə yazılmış kitabda deyir: "ABŞ mübarizəni nəinki düşmənləri, hətta müttəfiqləri üzərində də qələbə qazananadək davam etdirməlidir". Yəni Spaykmen, hətta müttəfiqlər arasında da, daim rəqabət və mübarizənin getdiyini iddia edir. Başqa sözlə, müttəfiq münasibətləri heç də tam etibarı nəzərdə tutmur. Yeri gəlmişkən, eyni mövqeni Vaşinqtonu müdafiə edən Böyük Britaniyanın Baş naziri Devid Kemeron da ortaya qoyub. Onun fikrincə, ABŞ və Britaniya müttəfiqlərini terrorla mübarizə məqsədilə dinləyib.
Hansı əsasla?!
Vaşinqtonun avropalı müttəfiqlərinə, xüsusilə Almaniyaya qarşı inamsızlığının səbəblərinin olduğu da qeyd edilməlidir. Ağ Ev Berlinlə Moskvanın "kulisarxası" "dilxoşluq"larına" hər zaman şübhə ilə yanaşıb. Üstəlik, o, Nikola Sarkozinin dövründə Fransanın da bu oyunlara qoşulduğunu düşünürdü.
Bundan başqa, A.Merkelin Liviyada Müəmmar Qəddafi rejiminə qarşı sərt tədbirlərin görülməsinə ciddi müqavimət göstərməsi də ABŞ-ın diqqətindən yayınmayıb. Şübhəsiz, Berlinin bu cür addımları Vaşinqtonun narahatlığını daha da artırıb və nəticədə, bu ölkə rəhbərliyinin izlənilməsi prosesi daha geniş vüsət alıb. Üstəlik, İkinci Dünya müharibəsindən sonra Avropanın iqtisadi cəhətdən dirçəlməsində əvəzsiz rol oynamaqla yanaşı, həm də ümum-Avropa təhlükəsizlik sisteminin əsasını qoyub, bu günədək onun qarantı kimi çıxış edib. Belə olan təqdirdə, əlbəttə ki, bu cür oyunlar Amerikanın ürəyincə deyil. Ola bilsin, Vaşinqton Avropa qarşısındakı əvəzsiz xidmətlərinə görə, özünü Aİ liderlərinin telefon danışıqlarını dinləməkdə haqlı sayır. Amma bu, sadəcə ehtimaldır. Dəqiq olan bir məqamdır - bütün müttəfiq münasibətlərində birmənalı olaraq dominatlığın özündə olmasına üstünlük verən Vaşinqton heç zaman Avropa İttifaqını bərabərhüquqlu, mükəmməl siyasi subyekt saymayıb. ABŞ Aİ-ni iqtisadi nəhəng saya bilər, amma siyasi mənada Avropa Vaşinqtonun gözündə cırtdandır. Maraqlıdır ki, bu vəziyyətdə Vaşinqton yalnız müdafiə mövqeyi tutmur. Məsələn, Konqresin Nümayəndələr Palatasının kəşfiyyat komitəsində çıxış edən milli kəşfiyyatın direktoru C.Klepper avropalı həmkarlarının da öz növbələrində ABŞ hökuməti haqda məlumat yığdıqlarını ehtimal edib. MTA-nın direktoru K.Aleksanderin çıxışını isə əsl şok saymaq olar. O, əslində, informasiyaların Avropa kəşfiyyat xidmətləri tərəfindən toplanıldığını və sonda toplanılmış məlumatların ABŞ-la paylaşıldığını bildirib. Bir sözlə, iki kəşfiyyat xidməti rəhbərlərinin sözlərindən belə çıxıb ki, dünyada buna imkanı olan və tənbəllik etməyən hər bir dövlət kimləri isə izləyir, onların danışıqlarını dinləyir. Sadəcə, bunu daha uğurla həyata keçirən Amerikaya həsəd aparılır.
Bəzi Qərb analitiklərinin fikirləri də kifayət qədər maraqlıdır. Onlar hesab edirlər ki, hazırda yaranmış vəziyyətdən istifadə etməyə çalışan ayrı-ayrı Avropa ölkələri ABŞ-ın casusluq sahəsindəki fəaliyyətinə "soxularaq", ondan bəhrələnməyə çalışır. Məsələn, NATO-nun Avropadan olan üzvləri hazırda beş ingilisdilli ölkə - ABŞ, İngiltərə, Kanada, Avstraliya və Yeni Zelandiyanın yer aldığı, "beş göz" adlandırılan dar kəşfiyyat dairəsinə daxil olmağa çalışırlar. Bu qrupun paktına görə, onun iştirakçıları bir-birlərinə qarşı casusluq fəaliyyəti həyata keçirmir və "ən ciddi sirləri" belə, bir-biri ilə bölüşürlər.
Bununla yanaşı, Amerikanın "Google" və ya "Yahoo" kimi şirkətlərindən Avropa qanunlarına tabe olmalarını tələb etməyə hazırlaşırlar. Onlar əks təqdirdə, bu qurumlara külli miqdarda cərimələr tətbiq etmək niyyətindədirlər. Odur ki, informasiya məkanında total dinləmələr və izləmələrlə bağlı beynəlxalq qalmaqalın növbəti "kulisarxası" siyasi sövdələşmə ilə bitəcəyi və yavaş-yavaş "unudulacağı" istisna deyil.
MƏSLƏHƏT GÖR: