Müəllif: Mehmet Fatih ÖZTARSU Tiflis
Ermənistanda bu ayın əvvəllərində İrandan alınan elektrikin kəsilməsi səbəbiylə qısamüddətli bir enerji böhranı yaşanıb. Gümrü və Vanadzor şəhərləri ilə birlikdə İrəvanın 70 faizi noyabrın 2-də elektrik enerjisiz qalıb və bu vəziyyət hökumətin enerji siyasətinin müzakirəyə çıxmasına səbəb olub.
Normal şəraitdə Ermənistanın elektrik enerjisinə tələbatının 35 faizi Metsamor atom elektrik stansiyasının hesabına təmin olunur, lakin İrandan enerji verilişinin dayandırılması stansiyada təmir işləri ilə üst-üstə düşdüyündən paytaxt çox çətin vəziyyətlə üz-üzə qalıb. Ermənistan Enerji və Təbii Sərvətlər Nazirliyi verdiyi açıqlamada sentyabrın 22-də stansiyada başlayan təmir işlərinin noyabr ayının sonunda bitəcəyini və bu müddət ərzində elektrik ehtiyacının İrandan qarşılanacağını bildirib.
İrandan elektrik təchizatının qısamüddətli kəsilməsinin səbəbi isə xətlərdə aparılan təmir işləri ilə əlaqələndirilib. Energetika naziri Armen Movsisyan mövcud xəttin köhnəldiyini və ən yaxın vaxtda yenilənməsi lazım olduğunu deyib. Bu arada son aylar yaşanan təbii qaz və elektrik enerjisi böhranları nəticəsində Ermənistanın qeyri-hökumət təşkilatları alternativ enerji mənbələri axtarışına çıxıblar.
Ortamüddətli perspektivdə ölkənin enerji tələbatının öz ehtiyatları hesabına ödənilməsinə tərəfdar olan siyasətçilər isə su mənbələrindən istifadə üçün təşəbbüs göstərilməsini lazım bilirlər. Bu təklif ölkənin Rusiya və İrandan asılılığını azaltmağa hesablandığı üçün ictimaiyyətdən da ciddi dəstək görməkdədir. Hazırda Ermənistandakı mövcud çaylar və su ehtiyatları tədqiq edilir.
Bu gün Ermənistan 10-a yaxın su elektrik stansiyasına malikdir və bu stansiyalar sayəsində ölkədaxili elektrik enerjisi istehsalının yüzdə 33 faizini özü təmin etməkdədir. Enerji sahəsində daha çox səmərə əldə etmək istəyən İrəvan, İranla bu sahədə əməkdaşlığı inkişaf etdirməkdədir. Ermənistanla İranın müştərək təşəbbüsü olan Mehri su elektrik stansiyasının layihəsi də bu əməkdaşlığın əhəmiyyətli bir parçasıdır. 2016-cı ildə tamamlanması gözlənilən və 350 milyon dollara başa gələn layihənin maliyyə sponsoru İrandır. Bununla belə, layihə Araz çayı ərazisindən axan Azərbaycanın kəskin etirazı ilə üzləşməkdədir. Bakı Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərindən öz qoşunlarını geri çəkməyənə qədər, Ermənistanla hər hansı regional əməkdaşlığı istisna edir. Bundan başqa, Ermənistan hələ də "Transsərhəd sular haqqında" Beynəlxalq Konvensiyaya qoşulmayıb və beynəlxalq normalara zidd olaraq su ehtiyatlarına neqativ təsirini davam etdirir.
Qərbdəki Arpaçay su anbarı və Araz çayının qərb hissəsi də Ermənistan üçün çox böyük əhəmiyyət daşımaqdadır. Ancaq bu mənbələr münaqişəli ərazilərdə olduqları üçün buraya lazımi investisiyaların yatırılmasından söhbət gedə bilməz.
Ölkənin qərbindəki kiçik elektrik stansiyalarını birtəhər maliyyələşdirən Ermənistan, daha bir regional təşəbbüsdə - Gürcüstan sərhədi yaxınlığında axan Debed çayı üzərində həyata keçirilən layihədə də iştirak edə bilmir. Bu layihə iki ölkənin su ehtiyatlarının istifadəsi ilə bağlı həll olunmamış məsələlər ucbatından ləngiməkdədir.
Digər tərəfdən 1970-ci illərdən bəri fəaliyyət göstərən və qəzalı vəziyyətdə olan Metsamor AES ölkənin, təxminən, 40%-lik elektrik təminatını ödəyə bilir. 1988-ci ildə Spitak baş vermiş zəlzələ nəticəsində böyük ziyan görmüş və hazırda ətraf mühitə böyük təhlükə törədən stansiyanın bağlanılması və regiona zərər vurmaması üçün qonşu dövlətlər böyük səy göstərməkdədirlər. Məsələ Avropa İttifaqının da gündəliyində yer alıb və Ermənistana stansiyanın 2016-cı ilə qədər bağlanılması barəbə xəbərdarlıqlar edilib. Ancaq bütün xəbərdarlıqlara baxmayaraq, İrəvanın stansiyanı istismar etməkdə israrlı olmaslı vəziyyəti daha da qəlizləşdirir. Erməni rəsmiləri bu stansiyanın böyük təhlükə olduğunu qəbul etməklə bərabər, ölkənin enerji ehtiyacını təmin edəcək başqa alternativin olmadığı üçün stansiyanın lazım olduğunu bildirirlər. Metsamor bağlanacağı halda Ermənistanın enerji ehtiyacının hansı yolla qarşılanacağı məsələsi isə müxalifətlə iqtidar arasında olan ziddiyyətləri bir az da dərinləşdirir. Müxtəlif mütəxəssislərin rəyinə görə, Ermənistanın su mənbələrindən olan asılılığı qarşıdakı illərdə daha da artacaqdır.
Ermənistan 2013-ci ildə təbii qaz böhranı yaşayıb və bu böhran ölkədəki digər enerji istehsalı sahələrinə birbaşa təsir edib. İrəvanda yaxşı başa düşürlər ki, elektrik stansiyalarını işlətmək və əkin sahələrini suvarmaq üçün su ehtiyatlarından daha aktiv istifadə olunmalıdır. Lakin bunun üçün istehsal güclərinin aşağı olması və bölgədə enerji sahəsində tərəfdaşının olmaması nəticəsində ölkə böyük daxili siyası problemlər içindədir. Ermənistanda qaz böhranı Türkiyə rəsmilərinin bu ölkənin sərhədinin cəmi 2 kilometrliyində, İğdır şəhəri yaxınlığında, Araz çayı üzərində yeni bir bənd salınacağı barədə bəyanatı ilə tam üst-üstə düşüb. Özü də Türkiyə tərəfi etiraf edib ki, bu obyekt Ermənistanın Arazın su ehtiyatlarından istifadəsini məhdudlaşdıracaq. Bu isə İrəvanda güclü narazılığa səbəb olub. İstər bu layihədə, istərsə Arpaçay üzərindəki heç bir suvarma və bənd layihəsində iştirak edə bilməyən Ermənistanın, üstəlik, Türkiyə ilə münasibətləri yaxşılaşdıra bilməməsi müxalifət tərəfindən iqtidara qarşı istifadə edilən bir arqumentə çevrilib. Problemlərin güzəştli həll yollarını inkar edən Ermənistan rəhbərliyi isə Türkiyə tərəfini Ermənistana su embarqosu tətbiq etməkdə günahlandırır.
Digər tərəfdən Sərsəng su anbarıyla bağlı acınacaqlı vəziyyət də gündəlikdə qalmaqdadır. Obyekt Ermənistan tərəfindən işğal olunmuş Dağlıq Qarabağ ərazisində yerləşir. Qondarma Dağlıq Qarabağ rejimi 2013-cü ilin avqustunda Sərsəng su anbarının Azərbaycanla birlikdə istismarını təklif edib. Lakin təbii ki, Bakı erməni separatçılarının müraciətinə əhəmiyyət verməyib. Çünki Azərbaycanın Ermənistan ilə hər hansı bir enerji məsələsində müştərək hərəkət etməyə ehtiyacı yoxdur.
Ümumi su ehtiyatlarının istifadəsi mövzusunda Azərbaycanla eyni mövqeyə sahib olan Türkiyənin də Ermənistanı yaxın zamanlarda hər hansı bir enerji layihəsinə daxil etməsi mümkün görünmür.
Beləliklə, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi nəticəsində qonşuları tərəfdən Ermənistana qarşı həyata keçirilən "enerji embarqo"su bu ölkənin iqtisadi və eləcə də siyasi vəziyyətinə mənfi təsir etməkdə davam edir.
Və nə qədər ki, Ermənistan öz qonşularına qarşı təcavüzkar siyasətini davam etdirir İrəvanla transsərhəd su ehtiyatlarının müştərək istifadəsi mümkün görünmür.
MƏSLƏHƏT GÖR: