Müəllif: Çingiz MƏMMƏDOV Bakı
Vilnüsdə keçirilən "Şərq tərəfdaşlığı" sammiti Aİ ilə Rusiyanın təşəbbüsü ilə yaradılmaqda olan Gömrük İttifaqı arasındakı ziddiyyətləri tam şəkildə üzə çıxardı. Aİ ilə Assosiativ Sazişi paraflamış Ukrayna son anda sənədi imzalamaqdan imtina etdi. Ondan əvvəl Ermənistan da eyni sənədə imza atmaqdan boyun qaçıraraq, Gİ-yə sadiqliyini nümayiş etdirmişdi.
Nəticədə, Aİ ilə Azərbaycan arasında viza rejiminin sadələşdirilməsinə dair razılaşmanın imzalanması, həmçinin Gürcüstanla Moldovanın Aİ ilə Assosiativ Sazişi paraflaması Vilnüs sammitini iflasdan xilas etdi.
Belə olan təqdirdə, "Şərq tərəfdaşlığı" proqramına daxil olan 6 postsovet respublikası arasında onların Avropaya inteqrasiyada maraqlı olmaları və bu istiqamətdə göstərdikləri səylərə əsasən, fərq qoyulması çağırışları eşidilməkdədir. Bu prosesə proqramın iştirakçısı olan ölkələrin ərazisində həll edilməmiş münaqişələrin qalması da ciddi təsir göstərir. Belə münaqişələrdən biri də Dağlıq Qarabağ problemidir. ATƏT Parlament Assambleyasının sabiq vitse-prezidenti, Belçika Senatının fəxri sədri Anna-Mari Lizin Aİ-nin "Şərq tərəfdaşlığı" ölkələrinin Avropaya inteqrasiyasına verə biləcəyi stimul, münaqişələrin həllində oynaya biləcəyi rol haqda fikirlərini "R+" jurnalına müsahibəsində açıqlayıb.
- Azərbaycan iqtisadi inkişaf templərinə görə, öncül yerlərdədir və dünyanın ən dinamik inkişaf edən iqtisadiyyatlarından sayılır. Bu inkişaf Avropadan necə görünür?
- Mən dünyanın heç bir yerində bu cür sürətli, balanslaşdırılmış inkişaf görməmişəm. Bu, 1994-cü ildən göstərilən səylərin uğuru deməkdir. Cənubi Qafqazdakı vəziyyəti nəzərə alsaq, bu, həqiqətən də istisna haldır. Burada 1990-cı illərdə bütün Qafqazda iqtisadiyyatın durumu da nəzərə alınmalıdır. Azərbaycan məhz o şəraitdə istehsalı artırmağa, enerji resurslarını dünya bazarlarına çıxarmağa və dividendlər qazanmağa nail olub. Belə uğurlarla öyünə biləcək hökumətlər çox azdır.
Bununla yanaşı, Azərbaycan gələcək inkişaf ilə bağlı çox düşünülmüş təhlil aparır, kənd təsərrüfatı, turizm kimi yeni perspektivli sahələri inkişaf etdirir.
- Azərbaycanda əhalinin əksər hissəsinin müsəlman olmasına, ölkənin islam dəyərlərinə sadiqliyinə baxmayaraq, Bakı üçün Avropaya inteqrasiya xarici siyasətin prioritetidir. Bu münasibətlərin gələcəyi haqda nə deyə bilərsiniz?
- Bu münasibətlərin çox etibarlı, gözəl gələcəyi var. Universitetdə dərs dediyim Kiyevdən yenicə qayıtmışam. Oradakı siyasi vəziyyət ukraynalıların Avropaya olan ümidlərini yox edir. Azərbaycanda isə belə şübhəli vəziyyət yoxdur. Ölkə Avropanı seçmək, eyni zamanda, Rusiya ilə münasibətləri inkişaf etdirmək iqtidarındadır. Bu, ölkə rəhbərliyinin müdrikliyini və Ukraynadan fərqli olaraq, Azərbayanda başqa tarixi gerçəkliyin olduğunu göstərir. Azərbaycan, sadəcə, Avropanın bəzi tənqidlərini aşmalıdır. Amma Avropa ilə Qafqaz arasındakı münasibətlərin köməyi ilə, Xəzər dənizinin enerji amili də nəzərə alınmaqla, bunu etmək asan olacaq.
- Aİ təmsilçiləri regionun Avropanın strateji maraqlar zonasına daxil olduğunu da deyirlər. Belə olan təqdirdə, Brüssel bu regionla bağlı məsələlərdə nədən kifayət qədər fəal deyil?
- Avropa Qafqaza münasibətdə qərarsızdır. Balkan yarımadasında hərbi əməliyyatların getdiyi 1990-cı illərin əvvəllərində Azərbaycanda yaşananlar Avropanın diqqətini o qədər də cəlb etmirdi. Avropa Qafqazı, təxminən, 2000-ci ildən "yenidən kəşf etdi" və "Şərq tərəfdaşlı"ğının oraya çıxması ilə bu diqqət daha da artdı. Avropalıların Cənubi Qafqazın üç ölkəsi ilə bağlı qlobal fəaliyyət strategiyalarının olmadığını anlamaları üçün 3 il lazım gəldi. Bununla yanaşı, onlar tarixi səbəblər üzündən 3 ölkənin hər biri ilə ikitərəfli şəkildə işləməyin vacibli-yini də gec anladılar.
Amma bunu da yetərli saymaq olmaz. Bütün bu tərəddüdlərdən sonra maliyyə yardımı aləti yaradıldı. Doğrudur, Azərbaycanın hazırkı dövlət büdcəsini nəzərə aldıqda, bu gün həmin alətin miqyası rəmzi təsir bağışlayır. Odur ki, ikitərəfli əməkdaşlığın canlandırılması maliyyə məsələləri ilə yox, müəyyən dəyərlərlə, azadlıq ideyaları ilə bağlıdır.
Ümid edirəm ki, Bakı gələcəkdə Brüsseldə mövcudluğunu artıracaq. Bu, ölkə reallıqlarının daha yaxşı izah olunması, spesifik, müstəqil müsəlman ölkəsindəki həyat azadlığı, qadın hüquqları, dini azadlıqlar haqda danışılması baxımından vacibdir. Avropa bu ölkəyə daha müsbət baxış formalaşdırmalıdır. Vilnüs sammitində Aİ ilə Assosiativ Sazişi "Şərq tərəfdaşlığı" proqramının 6 üzvündən yalnız 2-si - Gürcüstan və Moldova parafladı. Avropa bu iflasla barışmamalı, diqqətini Cənubi Qafqazın ən güclü iqtisadiyyatına yönəltməli, Bakıya müsbət siqnallar göndərməlidir.
- Avropanın Cənubi Qafqaz siyasətindən danışarkən, ilk növbədə, Aİ-nin Dağlıq Qarabağ münaqişəsi ilə bağlı həddindən artıq passiv mövqe tutduğunu da vurğulamamaq mümkün deyil. Səbəb Brüsselin bu məsələdə öz vasitəçilik rolunu yersiz sayması ilə əlaqədar ola bilərmi?
- Şəxsi düşüncəm ondan ibarətdir ki, burada çox şey son zamanlar Ermənistanla bağlı bir sıra addımlar atmış Rusiyadan asılıdır. Gömrük İttifaqı ilə bağlı yaşananları və Rusi-yanın Ermənistanda hərbi mövcudluğunu artırmasını nəzərdə tuturam.
İstənilən sülh razılaşması lazımi yerdə, yaxşı arqumentlərlə müzakirə olunmalıdır. Bununla yanaşı, prosesin müdafiəsi, yeni qurbanlardan qaçılması üçün bütün imkanlardan istifadə edilməlidir.
- Bəs münaqişənin həlli prosesində beynəlxalq təşkilatların, məsələn, Avropadan danışırıqsa, Avropa Parlamentinin, onun münaqişə ilə bağlı qətnamələrinin rolu nədən ibarət ola bilər?
- Münaqişənin həllinin axtarılmasında yalnız Rusiyanın da yer aldığı beynəlxalq qurum effektiv ola bilər. Bu mənada, Avropa İttifaqı yalnız Azərbaycanın mövqeyinin beynəlxalq hüququn tələblərinə uyğun olduğunu təsdiqləmək işində faydalıdır. Xüsusilə də Ermənistanın Avropadan imtina edərək, Rusiyaya üz tutduğunu açıq şəkildə bəyan etdiyi indiki şəraitdə.
ATƏT hələ də bunun üçün ən yaxşı meydandır. Amma Minsk qrupu heç zaman ortaya ciddi siyasi iradə qoymayacaq. Fikrimcə, bu işdə real irəliləyişə nail ola biləcək yeganə ölkə ABŞ-dır. Hesab edirəm ki, cənab Kerri (ABŞ-ın dövlət katibi - red.) İranın nüvə proqramı məsələsində uğurun əldə olunmasından sonra Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həlli üçün də formulun tapılmasında cənab Lavrovun (Rusiyanın XİN başçısı - red.) ən yaxşı həmsöhbəti ola bilər. Avropa Ermənistanda heç vaxt uğur əldə edə bilməyəcək.
MƏSLƏHƏT GÖR: