Müəllif:
- Qarabağ münaqişəsi zonasında avqustun əvvəlində silsilə silahlı insidentlər yaşandı. Atəşkəs dövrünün ən ciddi insidentləri olan bu hadisələr zamanı hər iki tərəf tələfat verdi. Fikrinizcə, danışıqlar prosesində heç bir irəliləyişin müşahidə olunmadığı bu şəraitdə vəziyyət nə qədər ciddidir?
- Azərbaycanın Ermənistan tərəfindən işğal edilmiş əraziləri ətrafında vəziyyət çox ciddidir. Ermənistan qurbanlar verərək işğal etdiyi ərazilərin bir qarışını da könüllü şəkildə geri qaytarmayacaq. Torpaqların qaytarılması üçün aparılan danışıqlar prosesində də irəliləyiş əldə olunmayacaq. Ermənistan sülh danışıqlarından status-kvonun möhkəmləndirilməsi və onun mümkün qədər çox, mümkündürsə, əbədi qorunub saxlanması üçün istifadə edir. Bəs, Avropa İttifaqı? O, Azərbaycan torpaqlarının azad olunmasında deyil, neft və qazın ittifaq ölkələrinə maneəsiz gedib çıxmasında, enerji təhlükəsizliyinin təminində maraqlıdır.
- Lokal toqquşmaların yeni tammiqyaslı müharibəyə çevrilməsi ehtimalı nə qədərdir?
- Müharibə (o, tammiqyaslı olmaya da bilər - ilkin mərhələdə işğal altındakı rayonlardan birinin ani olaraq geri qaytarılması kifayətdir) ehtimalı böyükdür və bu ehtimal getdikcə artır: fikrimcə, Azərbaycan rəhbərliyi artıq sülh danışıqlarının torpaqların geri qaytarılmasına kömək etməyəcəyinə əmin olub. Hazırkı beynəlxalq vəziyyət (Ukraynada, Yaxın Şərqdə, Şimali İraqda, Şimali Afrikada və digər regionlarda baş verənlər) doğma rayonlardan birinin güc yolu ilə, əzmlə və qısa vaxt ərzində geri qaytarılması üçün əlverişlidir.
- Doğrudanmı, Qərbin Ukraynada yaşananlara olduğu kimi, Qarabağ münaqişəsinə də diqqət ayırması üçün orada yeni müharibə başlamalıdır?
- Ukraynadakı problem Dağlıq Qarabağ və Azərbaycanın Ermənistan tərəfindən işğal edilmiş bütün əraziləri ətrafındakı münaqişə ilə müqayisəyə gəlməzdir. Ukraynanın Rusiyadan uzaqlaşmasında, onların bir-birinə qarşı qoyulmasında dünyanın güc mərkəzləri - NATO və ABŞ maraqlıdırlar. Avropa İttifaqından isə danışmıram: o, tamamilə ABŞ-ın sözü ilə oturub-durur. Bu, hətta Aİ-nin bir çox ölkələrində yerli əhalinin maraqlarına zidd olaraq edilir!
- Deyəsən, Rusiya münaqişənin nizamlanması prosesində əsas rolu öz üzərinə götürüb, Qərbdən olan vasitəçilər (ABŞ və Fransa) isə adəti üzrə, kənarda dayanırlar. Bakının vasitəçilərin formatında dəyişiklik edilməsi məsələsini qaldırmasına ehtiyac varmı, yoxsa Rusiya, həqiqətən, Cənubi Qafqazda öz maraqları olan yeganə kənar oyunçudur?
- Vasitəçilərə ümid yoxdur: onlar öz maraqlarını güdürlər. Yeni vasitəçilər deyil, etibarlı, güclü və cəsarətli, iş görməyə hazır olan müttəfiqlər axtarmaq lazımdır. Cənubi Qafqazda həyati maraqları olan yalnız Rusiya deyil. Buraya qüdrətini, daxili həmrəyliyini, cəsarətini getdikcə artıran Türkiyəni, həmçinin beynəlxalq potensialını hələ də tam açmamış İranı da əlavə etmək olar. O ki qaldı Avropa İttifaqına, Azərbaycan Aİ üçün nə qədər sərfəli ölkə olursa olsun, Türkiyə bu ittifaqa qoşulmadan Aİ heç zaman Azərbaycana etibarlı tərəfdaş olmayacaq.
- Azərbaycan yalnız hərbi potensialını yox, işğal olunmuş torpaqların geri qaytarılması üçün diplomatik səyləri də durmadan artırır. Fikrinizcə, məsələnin həllində real irəliləyişlərə nail olunması üçün hansı addımlar atılmalıdır?
- İstənilən halda, zəruri diplomatik səyləri, o cümlədən hərbi potensialı sonsuzluğadək artırmaq olar. Amma bu, Azərbaycan torpaqlarının işğaldan azad olunmasını təmin etməyəcək. Bu, həyati əhəmiyyət daşıyırsa, torpaqların güc yolu ilə geri qaytarılmasına qərar verilməlidir. Bu halda Avropa da hərəkətə gələcək.
- Azərbaycan-Türkiyə-Gürcüstan formatında əməkdaşlığın istiqamətlərindən birinə əsasən, Bakı-Tiflis-Ceyhan neft kəmərinin, Bakı-Tiflis-Ərzurum qaz borusunun və Bakı-Tiflis-Qars dəmir yolunun fəaliyyətinə təhlükə yaradacaq istənilən addım Azərbaycan, Türkiyə və Gürcüstan ordusu tərəfindən dərhal adekvat cavab alacaq. Bu, xarici təhlükələrin, həqiqətən, real olduğu anlamına gəlirmi? Bu təhlükələrin aradan qaldırılmasında üçtərəfli əməkdaşlıq nə qədər effektiv ola bilər?
- Belə təhlükələr tamamilə realdır və hərbi münaqişənin yaşanacağı təqdirdə, erməni yaraqlıları tərəfindən bu kimi addımlar atıla bilər. Azərbaycanı öz torpaqlarını güc yolu ilə azad etməkdən çəkindirən əsas amil də bu və Gümrüdə yerləşən Rusiya hərbi bazasıdır. Bu səbir və təmkin onunla bağlıdır ki, boru kəmərlərindən gələn gəlirlərin sabit saxlanılmasına olan maraq, işğal olunmuş Azərbaycan ərazilərinin azad edilməsinə olan maraqla müqayisəyə belə gəlməz.
Onda belə çıxır ki, Rusiya, ABŞ, İngiltərə, Fransa yad torpaqlarda müharibə apara bilər, Azərbaycan isə bunu öz torpağında edə bilməz? Məni bir çoxları kimi, siz də "müharibə qızışdıran" adlandıra bilərsiniz, amma bəzi hallarda onsuz ötüşmək olmur.
MƏSLƏHƏT GÖR: