Müəllif: Ceyhun NƏCƏFOV Bakı
- Rusiya - Qərb münasibətlərində "soyuq müharibə" əlamətləri getdikcə artır: iqtisadi sanksiyalar, informasiya savaşı, psixoloji qarşıdurma, Rusiyanın Kamçatkada "Triumf" C-400 ZRK polku yerləşdirməyi planlaşdırması, NATO-nun isə Baltikyanı ölkədə hərbi potensialını artırmağı düşünməsi və ən nəhayət, Ukraynada qarşıdurmanın daha da şiddətlənməsi və s... Yeni "soyuq müharibə" SSRİ ilə Qərb arasında yaşanmış "soyuq müharibə"dən nə ilə fərqlənəcək?
- Doğrudur, "soyuq müharibə"nin başlandığını göstərən bir çox əlamətlər var. Lakin, fikrimcə, hələlik vəziyyət konkret olaraq o həddə çatmayıb. Hələlik iki vacib amilə rast gəlinmir: birincisi, real ideoloji ayrılıq yoxdur, ikincisi tərəflər münaqişənin davam etdirilməsinə dair daxili qərar qəbul etməyiblər. Dünyadakı hazırkı vəziyyət SSRİ dönəmindəki şəraitdən fərqlənir. SSRİ-dən fərqli olaraq, Rusiyanın dünyanın yenidən qurulması ilə bağlı planı yoxdur. Nəticədə, o, Qərb üçün təhlükə yaratmır. Geosiyasi baxımdan da dünya çox dəyişib. "Soyuq müharibə" SSRİ və ABŞ-dan ibarət ikiqütblü dünyada gedirdisə, indi qüdrətli Çin, digər regional güc mərkəzləri - Hindistan, Braziliya, Türkiyə, İran və digərləri var. Üstəlik, ABŞ-Aİ münasibətlərində də hər şey SSRİ dönəmindəki qədər qaydasında deyil. Aydın ideoloji məzmun olmadığından, yeni "soyuq müharibə" daha sərt ola bilər. Yəni biz XX əsrin əvvəllərindəki imperialist münaqişələr dövrünə qayıdırıq. Onlar Sovetlər dövründəki qarşıdurmalarla müqayisədə daha ədəbsiz və daha sərt idi. İdeologiya daha sərt şəkildə formalaşan maraqlardan az əhəmiyyət daşıyır. Ən vacib məqamlardan biri Avropanın uzun illərdir böyük müharibə yaşamamasıdır. Orada insanlar az qala müharibənin nə olduğunu unudublar. Yeni miqyaslı silahlı qarşıdurmanın başlaya biləcəyinə heç kəs inanmır. Hazırkı özündən müştəbehlik əhvalın səbəbi də budur. Birinci Dünya müharibəsi dövründə də belə idi. İnsanlar hadisələrin nə ilə nəticələnə biləcəyini anlamırdılar. Bu, sabitliyin pozulması üçün ciddi amildir. Buraya Qərbin iqtisadi böhran üzündən zəiflədiyini də əlavə etmək lazımdır. İndi Qərb sosial-iqtisadi böhranın yeni dalğasını yaşayır. Nəzərə almaq lazımdır ki, müasir dünya daha sıx qarşılıqlı əlaqəyə malikdir. Telekommunikasiyalar planetin digər ucunda nələrin baş verdiyini bir anda müxtəlif mənbələrdən öyrənmək imkanı yaradır. İndi tamamilə fərqli rabitə vasitələri, internet, sosial şəbəkələr, KİV tam başqa şəraitin ortaya çıxmasına səbəb olub. İnteqrasiya kommunikasiyaları sistemi ictimai rəylə manipulyasiya olunması üçün də böyük imkanlar yaradır. Buraya iqtisadi və texnoloji baxımdan qarşılıqlı asılılığı da əlavə etsək, demək, yeni "soyuq müharibə" böyük potensial təhlükə yaradacaq.
- Qarşıdurmanın hansısa mərhələsində Rusiya ən sərt tədbirlərə əl ata bilərmi? Məsələn, Avropaya qaz ixracının dayandırılması kimi...
- Hər şey hadisələrin gedişindən asılıdır. Əlbəttə, hansısa mərhələdə Rusiya ən sərt tədbirlərə əl ata bilər. Hər şey ola bilər. Bir il əvvəl Ukraynada əsl müharibənin yaşanacağına heç kəs inanmazdı. Neft və qaz ixracının dayandırılması da tamamilə mümkündür. Rusiyanın baş naziri Dmitri Medvedev əbəs yerə demədi ki, əgər Rusiya SWIFT benəlxalq bank sistemindən kənarlaşdırılarsa, Moskva da "adekvat və məhdudiyyətsiz" cavab addımları atacaq. "Məhdudiyyətsiz" dedikdə, bütün mümkün ssenarilər nəzərdə tutulur. SWIFT sistemindən kənarlaşdırılma siyasi səbəbləri olan qərardır. Bu, iqtisadi blokada ilə "qohumdur". VTB bankın rəhbəri Andrey Kostin bildirib ki, SWIFT sistemindən kənarlaşdırma müharibənin elan olunması anlamına gəlir. İstənilən blokada müharibə üçün bəhanə ola bilər. Yəni bəyanatlara nəzər saldıqda, biz artıq ən təhlükəli ssenarilərin bir addımlığında olduğumuzu görürük. Buraya qazın kəsilməsi də aiddir, digər regionlarda, məsələn, Baltikyanı bölgədə hərbi əməliyyatların başlanması da və s.
- Bəs, istər Qərblə, istərsə də Rusiya ilə dost münasibətlərə malik Azərbaycan kimi dövlətlər necə olacaq? Bu ölkələr qarşısında "ya mənimlə, ya da mənə qarşı" seçimi qoyulmayacaq ki?
- Bu məsələdə əvvəlki "soyuq müharibə" dövründəki şərait təkrarlanacaq. Tərəflər bloklardan hansınasa simpatiya ilə yanaşan müttəfiqlərini və nisbətən neytral dövlətləri dəqiq işarələyirlər. Hər şey bu ölkələrin konkret mövqeyindən, regionda siyasi qarşıdurmanın miqyasından asılıdır. Gərginliyin daha çox olacağı bölgələrdə sərt münasibətlər sistemi hökm sürəcək. Məsələn, "soyuq müharibə" dövründə Avropa belə region idi. Çünki orada NATO və Varşava Müqaviləsi Təşkilatının üzvləri yerləşirdilər.Güclü qarşıdurmanın olmayacağı regionlarda isə "soyuq müharibə"nin iştirakçıları yumşaq mövqe ortaya qoyacaqlar. Hələlik Cənubi Qafqazda, xüsusilə Azərbaycanda qarşıdurmanın özünü necə göstərəcəyini söyləmək çətindir. Bakı kifayət qədər çevik mövqeyə malikdir və manevr üçün onun imkanları var. Ümumilikdə, Qafqazda fəal mərhələyə qədəm qoya biləcək problemlər mövcuddur: Qarabağ münaqişəsi, islamçı terror qruplaşmalarının oraya yayılması və sair.
- Rusiyanın Krımı tərk etməsi, Donetsk və Luqanskda qiyamçılara yardımı dayandırması üçün nələr tələb olunur?
- Krımın tərk edilməsilə bağlı heç bir variant yoxdur. Krım Rusiyaya birləşdirilib. Donetsk və Luqanska gəlincə, hər şey Ukrayna və ABŞ hökumətlərinin seçəcəyi yoldan asılıdır. Federallaşma yolu seçilərsə, böhranın aradan qalxma ehtimalı var. Amma federallaşma variantı belə, böhrandan tam çıxılması üçün zəmanət deyil. Luqansk və Donetskdə müqavimətin qırılması üçün güc tətbiqinə əl atılmasının isə heç bir perspektivi yoxdur. Çünki Rusiya bu regionları müdafiə edəcək. Moskvada hesab edirlər ki, Kiyevin hazırkı vətəndaş müharibəsində tam qələbə qazanması NATO-nun birbaşa Rusiya sərhədlərinə çıxışı deməkdir.
- Qərblə hazırkı qarşıdurmada hansı ölkələri Rusiyanın müttəfiqi sayırsız?
- SSRİ-lə müqayisədə Rusiyanın müttəfiqləri xeyli azdır. KTMT var və onun çərçivəsində hansısa tədbirlər görmək mümkündür. Daha sərt struktur olan Rusiya-Belarus İttifaq Dövləti də var. Bu müttəfiqlərə az və ya çox arxalanmaq olar. Doğrudur, müttəfiqlər azdır, amma bunun öz müsbət tərəfləri var. Birincisi, ittifaqlar sisteminə dəstək göstərilməsi zərurəti yoxdur. Bu, istər siyasi, istərsə də iqtisadi baxımdan çox bahalı işdir. Rusiya qarşısına dünyanı parçalamaq məqsədi qoymayıb. Moskvanı qane etməyən sadəcə Qərbin hərbi-siyasi təzyiqləri artırmasıdır. Rusiya kimisə razı salmağa, öz tərəfinə çəkməyə çalışmayacaq. Biz daha ittifaqlar sistemi yaratmayacağıq, lakin tədricən müharibəyə hazırlaşacağıq. Silahlanma yarışı olacaq. Amma bunun SSRİ dönəmindəki qədər miqyaslı olacağını söyləmək mümkün deyil. Əsas diqqət yüksək texnologiyalara əsaslanan silahlara yönəldiləcək və bu da lazımi çərçivədə ediləcək. Yəni diqqət nüvə gücünün inkişafına, beşinci nəsil qırıcıların əldə olunmasına, sualtı qayıqlara, strateji aviasiyaya, özlərini Krımda və Ukraynada göstərmiş xüsusi əməliyyatları həyata keçirən qüvvələrə yönəldiləcək. Böyük hərbi kontingentin qısa müddətdə ölkənin bir tərəfindən digər tərəfinə atılması ilə bağlı bir neçə təlim keçirilib. ABŞ da daxil olmaqla, dünyanın heç bir ölkəsi bu qədər qısa müddətdə qüvvələrin bu cür yerdəyişməsini həyata keçirmək iqtidarında deyil. Odur ki, Silahlı Qüvvələrdə ciddi inkişafa ehtiyac yoxdur. Avropanın döyüş qabiliyyətli milyonluq ordu yaratmaq işinə girişəcəyini təsəvvür etmək mümkün deyil. Odur ki, Rusiya kifayət qədər kompakt Silahlı Qüvvələrə və yüksək texnologiyalara əsaslanan silahlara malikdir.
MƏSLƏHƏT GÖR: